Δύο ποιήματα της Στέλλα-Λουίζα Κατσαμπή στα ισπανικά
Dos poemas de Stella-Luisa Katsambí en español
Δεν είμαι
είκοσι τριών ετών
Κάθε βράδυ,
ο καθρέφτης δείχνει τη νιότη,
και η πένα το γήρας.
ο καθρέφτης δείχνει τη νιότη,
και η πένα το γήρας.
Σαράντα χρόνων το συναίσθημα
ελέγχει όλα τα νεανικά νεύματα.
ελέγχει όλα τα νεανικά νεύματα.
Θέλησα να τα
ζήσω όλα,
έγινα κι εγώ,
εκείνο το άγουρο σύκο
που βιάστηκαν να κόψουν,
μη λάχει και σαπίσει.
έγινα κι εγώ,
εκείνο το άγουρο σύκο
που βιάστηκαν να κόψουν,
μη λάχει και σαπίσει.
Να 'ταν η ζωή ανάποδα,
να γερνούσαμε μικραίνοντας,
να ’χαμε τη γνώση πρώτα,
και στο τέλος,
την άγνοια του θανάτου.
να γερνούσαμε μικραίνοντας,
να ’χαμε τη γνώση πρώτα,
και στο τέλος,
την άγνοια του θανάτου.
>.<>.<>.<
No tengo veintitrés años
Cada noche,
muestra la juventud el espejo,
y la senectud la plumilla.
De cuarenta años la emoción
controla cada gesto juvenil.
Quise vivirlo todo,
convirtiéndome yo también
en aquel higo verde
que se dieron prisa en cortar
no fuera que se pudriese.
Que la vida fuera a la inversa,
que al envejecer nos volviésemos
pequeños,
que tuviéramos el saber primero,
y al final,
la ignorancia de la muerte.
>.<>.<>.<
Φοβάμαι
Μάνα,
εσύ μου έλεγες να φοβάμαι
τις πουτάνες,
τα σοκάκια,
τους τρελούς.
Δεν μου 'πες,
όμως,
μάνα,
πώς να μην φοβάμαι
τους άνδρες,
τους ευσπλαχνικούς,
τους ιδανικούς συζύγους,
τους καλούς πατέρες
και τους περιποιητικούς.
Μάνα,
φοβάμαι πως κάποια μέρα
θα με αγαπήσουν
και δεν θα μπορώ να είμαι πια
μια τρελή πουτάνα σε σοκάκια.
>.<>.<>.<
Temo
Madre,
tú me decías que temiese
a las putas,
a los callejones,
a los locos.
Pero,
no me dijiste,
madre,
cómo no temerles
a los hombres,
a los indulgentes,
a los maridos perfectos,
a los buenos padres
y a los considerados.
Madre,
temo que algún día
me amen
y ya no pueda ser más
una loca puta en los callejones.
Η συλλογική
μετάφραση των ποιημάτων της Στέλλας-Λουίζας Κατσαμπή έγινε στη Θεσσαλονίκη, παρουσία της
ποιήτριας, στο πλαίσιο του μαθήματος Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Αναπληρωτή
Καθηγητή Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στο ΑΠΘ. Μετέφρασαν και επιμελήθηκαν οι Alejandro Abella González, Daniel Alonso Lázaro, Όλγα Αναστασιάδου,
Βάλια Εμμανουηλίδου, Irene Gaeta Mora, Παντελής
Κουτσιανάς, Νόρα Μαλαματίδου, Αθηνά Μανούση, Virginia Rech, Αλεξάνδρα
Τσακανίκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου