Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Δόθηκαν τα κρατικά Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης 2015

Ο Παναγιώτης Πούλος, ο Ηλίας Γεωργούλας και ο Maurizio De Rosa απέσπασαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης 2015 που απονέμει το υπουργείο Πολιτισμού σε έργα που εκδόθηκαν το 2014.
Το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης Έργου Ξένης Λογοτεχνίας σε ελληνική γλώσσα απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Παναγιώτη Πούλο για τη μετάφραση της ενότητας Η Αλμπερτίν αγνοούμενη από το «Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο» του Μαρσέλ Προυστ, ενότητα που μεταφράζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα αφού ο Παύλος Ζάννας, πρώτος μεταφραστής του έργου, δεν πρόφτασε να την ολοκληρώσει. Η μετάφραση του Π. Πούλου, σύμφωνα με το σκεπτικό της επιτροπής, «διακρίνεται για την αρτιότητά της τόσο ως προς το ύφος όσο και ως προς τα νοήματα», ενώ «αποδίδει με επιτυχία τις ιδιαιτερότητες της γλωσσικής δομής του Προυστ, τον μακροπερίοδο λόγο, την πληθώρα παρεκβάσεων και νοηματικών συνδηλώσεων».
Το Βραβείο Απόδοσης Έργου της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας στα Νέα Ελληνικά απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Ηλία Γεωργούλα για τη μετάφραση του έργου Τα Μικρά Φυσικά του Αριστοτέλη, για την «άρτια απόδοση στα νέα ελληνικά ενός πολύ απαιτητικού από πολλές απόψεις, αλλά όχι ιδιαιτέρως δημοφιλούς, έργου της αρχαίας ελληνικής γραμματείας (που) γίνεται με σεβασμό στο πρωτότυπο κείμενο».
Το Βραβείο Μετάφρασης Έργου Ελληνικής Λογοτεχνίας σε Ξένη Γλώσσα απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Maurizio De Rosa για τη μετάφραση του μυθιστορήματος της Φωτεινής Τσαλίκογλου, «8 ώρες και 35 λεπτά» το οποίο κυκλοφόρησε στα ιταλικά με τον τίτλο La sorella segreta της Fotini Zalikoglu από τις εκδόσεις Edizioni e/ο. Κατά την επιτροπή «η συγκεκριμένη μετάφραση συμβάλλει στη γνωριμία του ξένου αναγνώστη με ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα, στο οποίο διαφαίνονται οι σύγχρονες τάσεις της λογοτεχνίας μας και αντικατοπτρίζεται η Ελλάδα του σήμερα».
Υπενθυμίζεται ότι στην Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνικής Μετάφρασης συμμετέχουν οι: Ερασμία Λουίζα Σταυροπούλου, πρόεδρος, Ευαγγελία Σακελλίου, αντιπρόεδρος και μέλη οι: Δημήτρης Κυρτάτας, Κωνσταντίνος Γιαβής, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Γεράσιμος Ζώρας, Γεωργία Φαρίνου-Μαλαματάρη, Μαργαρίτα Σωτηρίου, Ελένη (Λίλα) Κονομάρα.

Πηγή: Η Αυγή, 28/12/16

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

4 poemas de Stathis Koutsounis traducidos por L. P. S.

virtualidad

puñalada en el costado
                             del tiempo
                             un rasguño sin embargo
                             consiguiendo

                             la fotografía

:;:;:;:;:

identidad

solo lo que sella el terror
                            dura eternamente

:;:;:;:;:

la vara

no soy el que era
ni seré el que soy

siempre una Circe sin interrupción
me toca con su vara

:;:;:;:;:

utopía

la eternidad me marea

en el abrazo del desgaste
con seguridad mamo mi tiempo



Traducción: Litó Paleologou Sofou


Στάθης Κουτσούνης (1959), es docente y poeta. Vive y trabaja en Atenas.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

Οι βραχείες λίστες Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνικής Μετάφρασης / Δεκέμβριος 2016

Τις βραχείες λίστες των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνικής Μετάφρασης ανακοίνωσε το Τμήμα Γραμμάτων, Βιβλίου και Ψηφιακού Περιεχομένου της Διεύθυνσης Εφαρμογής Πολιτιστικής Πολιτικής της Γενικής Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού του υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού.

Οι βραχείες λίστες συνοδεύονται από αιτιολογημένη έκθεση της Επιτροπής, στην οποία εξετάζονται οι τάσεις της λογοτεχνικής παραγωγής και αποτιμάται η στάθμη των λογοτεχνικών έργων της υπό κρίσης περιόδου (εκδόσεις 2014).

Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης (2015)

Βραχείες λίστες (εκδόσεις 2014)

Κατηγορία μετάφρασης έργου ξένης λογοτεχνίας σε ελληνική γλώσσα

1. Ιστορίες του Καντέρμπερυ, Τζέφρυ Τσώσερ, μτφ. Δημοσθένης Κορδοπάτης, εκδόσεις Μελάνι
2. Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, Μαρσέλ Προυστ, μτφ. Παναγιώτης Πούλος, εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας
3. Τα χίλια φθινόπωρα του Γιάκομπ Ντε Ζουτ, Ντέιβιντ Μίτσελ, μτφ. Μαρία Ξυλούρη, εκδόσεις Τόπος
4. Οι κιβδηλοποιοί-Το ημερολόγιο των κιβδηλοποιών, Αντρέ Ζιντ, μτφ. Ανδρέας Παππάς, εκδόσεις Πόλις Ε.Π.Ε.
5. Φθινόπωρο στο Πεκίνο, Μπορίς Βιάν, μτφ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδόσεις Νεφέλη
6. Πέτρινες ρίμες, Δάντης, μτφ. Γιώργος Κοροπούλης, εκδόσεις Άγρα
7. Το ατλαζένιο γοβάκι, Πωλ Κλωντέλ, μτφ. Στρατής Πασχάλης, εκδόσεις Άγρα

Κατηγορία απόδοσης έργου αρχαίας ελληνικής γραμματείας στα νέα ελληνικά

1. Ελένη Ευριπίδη, μτφ. Δημήτρης Δημητριάδης, εκδόσεις Νεφέλη
2. Χαρμίδης Πλάτωνα, μτφ. Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, εκδόσεις Εκκρεμές
3. Τα Μικρά Φυσικά Αριστοτέλη, μτφ. Ηλίας Γεωργούλας, εκδόσεις Νήσος

Κατηγορία μετάφρασης έργου ελληνικής λογοτεχνίας σε ξένη γλώσσα

1. The blind man with the lamp, Tasos Leivaditis, μτφ. N. N. Τρακάκης, εκδόσεις Denise Harvey
2. La sorella segreta, Fotini Zalikoglu, μτφ. Maurizio De Rosa, εκδόσεις Edizioni e/o
3. Vers ou, Stavros Zaphiriou, μτφ. Janine Kaminski, εκδόσεις Harmattan

Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνικής Μετάφρασης

1. Ερασμία Λουΐζα Σταυροπούλου, καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, πρόεδρος
2. Ευαγγελία Σακελλίου, καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας & Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών & πρόεδρος του Τμήματος, αντιπρόεδρος
3. Δημήτρης Κυρτάτας, καθηγητής της Ύστερης Αρχαιότητας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, μέλος
4. Κωνσταντίνος Γιαβής, επίκουρος καθηγητής Γενικής & Συγκριτικής Γραμματολογίας του Τμήματος Φιλολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλος
5. Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλος
6. Γεράσιμος Ζώρας, πρόεδρος του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος
7. Γεωργία Φαρίνου-Μαλαματάρη, ομότιμη καθηγήτρια του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλος
8. Μαργαρίτα Σωτηρίου, λέκτορας του Τμήματος Φιλολογίας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, μέλος

9. Ελένη (Λίλα) Κονομάρα, μεταφράστρια, μέλος

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Cataclismo / Κατακλυσμός

Cataclismo

Se dice que Atlas, hincado sobre las rodillas y extenuado bajo el peso de la tierra, apoyó la esfera en uno de sus hombros. En el punto de contacto, la Atlántida desapareció bajo las aguas.


   Rigoberto Rodríguez, Venezuela (2004)

Κατακλυσμός

Λέγεται ότι ο Άτλας, πεσμένος στα γόνατα και εξαντλημένος από το βάρος της Γης, στήριξε την υδρόγειο σ’ έναν από τους ώμους του. Στο σημείο της επαφής, η Ατλαντίδα εξαφανίστηκε κάτω από τα νερά.

   Ριγομπέρτο Ροντρίγκες, Βενεζουέλα (2004)



Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Βιβλιοκριτική του Άσχημου για το Ελένα ή η θάλασσα του καλοκαιριού του Julián Ayesta



Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου


Τι ωραίο καλοκαίρι, αν και ομολογουμένως πρόκειται για δύο καλοκαίρια και ενδιάμεσα έναν χειμώνα. Δεν είναι μυθιστόρημα, αλλά μια μοντερνιστική νουβέλα 89 σελίδων, γραμμένη με την τεχνική του εσωτερικού μονολόγου - μακροπερίοδος λόγος, στον οποίο παρεμβάλλονται διάλογοι για να τονίσουν το στοιχείο της προφορικότητας, και περιγραφές γεμάτες λυρισμό, μάλιστα στο τέλος πειραματίζεται με το γλωσσικό ύφος που προκύπτει από την πιστές μεταφράσεις αρχαίων κειμένων, λατινικών και αρχαίων ελληνικών. Δεν είναι τυχαίες οι αναφορές στα "Βουκολικά ή Εκλογές" του Βιργιλίου που έρχονται να δέσουν με την γλαφυρή απεικόνιση της αστική ισπανικής κοινωνίας, τα κολέγια των Ιησουιτών και τον αυστηρό - ενοχικό καθολικισμό.

Στο τέλος υπάρχει κι έναν ενδιαφέρον επίμετρο, θα προτιμούσα να έδινε κι άλλες πληροφορίες για τα υπόλοιπα - ομολογουμένως ελάχιστα - έργα του συγγραφέα - κάποια διηγήματα (νομίζω 19 συνολικά, αν δεν κάνω λάθος) και ορισμένα θεατρικά. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που ο μεταφραστής, ο Κ. Παλαιολόγος, ανακάλυψε το έργο του συγγραφέα, βυθίστηκε στο μυστήριό του, δυσκολεύτηκε να βρει ικανοποιητικές πληροφορίες, γιατί στην Ισπανία ο Αγέστα δεν υπήρξε ευρύτερα γνωστός, και όλο αυτό τον οδήγησε σε έναν λογοτεχνικό έρωτα. Το ξέρω αυτό το συναίσθημα. Είναι κάτι σαν πόθος, περιέργεια και εμμονή, όταν ανακαλύπτεις κάτι, ωραίο και αλλόκοτο, που οι περισσότεροι το αγνοούν και αισθάνεσαι στο τέλος σαν ντεντέκτιβ που καλείται να λύσει ένα μυστήριο.

Το κείμενο έχει μια ομορφιά, που μου θυμίζει τους ιμπρεσσιονιστικούς μουσικούς ήχους του Ντεμπυσσί. Ακούς τη θάλασσα, γεύεσαι την αρμύρα, ακόμα και η Ελένα μου θυμίζει την La fille aux cheveux de lin και την Mélisande. Το κομμάτι που μεσολαβεί ανάμεσα στα δύο καλοκαίρια (το πρώτο είναι το καλοκαίρι της παιδικότητας και το δεύτερο, εκείνο της εφηβείας που καταλήγει στα πρώτα βήματα της ενηλικίωσης) είναι Ο «Χειμώνας», πραγματικός Winter of Our Discontent. O καταπιεστικός Ιησουιτικός χριστιανισμός προκαλεί ενοχές στο παιδί, η λογική του επαναστατεί απέναντι στο θρησκευτικό μυστήριο και η σεξουαλικότητά του, το μπερδεύει και το φέρνει σε σύγκρουση με τον πιετισμό της απόλυτης παράδοσης στο θείο. Όλο αυτό βρίσκει τελικά διέξοδο στην οικογένειά του, η οποία με την ζεστασιά της και την προσδοκία του επόμενου καλοκαιριού επαναφέρουν την ισορροπία. 

Η έκδοση που βρήκα είναι του 2005 και χρειάστηκε να τους βάλω να ψάξουν κάμποσο στο βιβλιοπωλείο για να το ξεθάψουν. Δεν νομίζω πως έκανε καμιά σπουδαία επιτυχία στην Ελλάδα. Ίσως η λήθη να αποτελεί το σμάλτο του. Αφού έτσι κι αλλιώς μιλάει για το παρελθόν, για έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, παρά μόνο στις αναμνήσεις. 



Το Άσχημο's review 

in http://www.goodreads.com/, Jun 25, 2016

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Βιβλιοκριτική του Τάσου Τσακίρογλου για τους Βαρβαρισμούς του Andrés Neuman

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει
Η γλώσσα και η χρήση της είναι αναμφίβολα κεντρικά στοιχεία αυτής της συμβατικότητας και σίγουρα μας καθηλώνουν στα «πρέπει» και στο πολιτικά ορθό του καιρού μας.

Η συμβατικότητα της καθημερινής ζωής μπορεί να αποτελεί τη συγκολλητική ουσία των κοινωνικών μας σχέσεων, δεν παύει όμως να είναι και ένα από τα βασικά δεσμά που μας κρατούν δεμένους στον κυρίαρχο τρόπο ζωής με τον ωφελιμισμό, την υποκρισία και τον ατομικισμό του, παρά την επίφαση κοινωνικότητας που τις περισσότερες φορές μάς χαρακτηρίζει.
Η γλώσσα και η χρήση της είναι αναμφίβολα κεντρικά στοιχεία αυτής της συμβατικότητας και σίγουρα μας καθηλώνουν στα «πρέπει» και στο πολιτικά ορθό του καιρού μας.
Ένα από τα ρεύματα της τέχνης που επιχείρησε να αποδομήσει αυτή την πραγματικότητα ήταν ο σουρεαλισμός, με το απρόσμενο, το απροσδόκητο και το ανατρεπτικό του λόγου του και της εικόνας του, φέρνοντας στο προσκήνιο όχι το αναμενόμενο, αλλά το κρυφό και το υποσυνείδητο.
Τον κυρίαρχο λόγο επιχειρούν να γελοιοποιήσουν και να ανατρέψουν και πολλοί «αιρετικοί» ή «ετερόδοξοι» συγγραφείς, όπως για παράδειγμα ο Αργεντινο-ισπανός Αντρές Νέουμαν, με το πρόσφατα μεταφρασμένο βιβλίο του Βαρβαρισμοί από τις εκδόσεις Οpera (συλλογική μετάφραση: Αναστασία Γιαλαντζή, Αλεξάνδρα Γκολφινοπούλου, Αρμόδιος Διαμαντής, Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, Αναστασία Θεοδωρακοπούλου, Θεώνη Κάμπρα, Ασπασία Καμπύλη, Μαρία Μελαδάκη, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος).
Είναι ένα χρηστικό λεξικό της αντισυμβατικότητας με πολύ ενδιαφέροντα λήμματα.
Αντιγράφω:
Κερδοσκοπία: εν ενεργεία Υπουργείο Οικονομικών.
Ζάπινγκ: πολλαπλή έκφραση μιας και μοναδικής σκέψης.
Διάβολος: οντότητα σαστισμένη μπροστά στην ανθρώπινη αυτάρκεια για το κακό.
Δόγμα: αρχή συσκευασμένη αεροστεγώς.
Γενετική: προτελευταία αναβολή της ελεύθερης βούλησης.
Ξενοφοβικός: άτομο που απεχθάνεται τους ίδιους τους προγόνους του.
Μεταμοντερνισμός: σπουδαία αφήγηση που αναγγέλλει το τέλος των σπουδαίων αφηγήσεων.
Λογική: τελωνείο της ίδιας μας της τρέλας.

Τάσος Τσακίρογλου


Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Βιβλιοκριτική του Άλκη Γαλδαδά για το Ποδόσφαιρο του Μanuel Vázquez Montalbán

Για να μη μας πάρει η μπάλα...

Διαβάζουν αυτοί που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο; Είναι μια ερώτηση στην οποία δεν μπορώ να απαντήσω με στοιχεία. 

Αποτέλεσμα εικόνας για Ποδόσφαιρο Μονταλμπάν

Από την άλλη, αυτοί που διαβάζουν, ασχολούνται με το ποδόσφαιρο; Εδώ θα έλεγα μόνο ότι κατά τη γνώμη μου αξίζει να ασχοληθούν. Διότι μέσα από τις τελετουργίες, αλλά και τις κοινωνικές εντάσεις που γεννιούνται χάρη στην ύπαρξη του ποδοσφαίρου μπορούμε να αποκτήσουμε εμπειρίες. Να γνωρίσουμε καλύτερα και άτομα αλλά και τις συμπεριφορές ολόκληρων λαών. Χρυσή ευκαιρία λοιπόν αποτελεί το Παγκόσμιο Κύπελλο, που αρχίζει την επόμενη εβδομάδα στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής και θα κρατήσει επί έναν μήνα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε μια γλυκιά(;) αναταραχή. 
Ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1939, τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1992, έφυγε ξαφνικά τον Οκτώβριο του 2003, αλλά πρόλαβε να συγκεντρώσει τα άρθρα που του άρεσε να γράφει για το ποδόσφαιρο, τα οποία και εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του. Ευτυχώς. Διότι ο Μονταλμπάν διαθέτει μια γραφή σκέτο νυστέρι. «Το μοναδικό είδος αυθόρμητης βίας που δεν ασκούν μονοπωλιακά το κράτος και οι δυνάμεις καταστολής ανά τον πλανήτη είναι η βία που προκύπτει από τα αθλητικά πάθη. Στην πλειοψηφία τους οι επιστήμονες παρατηρούν αυτή τη μη νομιμοποιημένη βία ως μια ανυπόφορη παραφωνία. Άλλοι όμως επιστήμονες παρατηρούν το φαινόμενο με ενθουσιασμό διακρίνοντας μια απρόβλεπτη ρωγμή στη θεολογία της ασφάλειας». Επιπλέον βλέπει τα γήπεδα να μετατρέπονται σε καθεδρικούς ναούς όπου οι οπαδοί «λατρεύουν» μικρούς θεούς, ενώ την ίδια στιγμή οι εταιρείες δημιουργούν στις προχωρημένες ποδοσφαιρικά χώρες «πρωταθλήματα εμπόρων» και οι παίκτες περιφέρονται ως είδωλα θεοποιημένα από τα Μέσα. «Αν κάποια μέρα μία από αυτές τις παντοδύναμες πολυεθνικές αποφασίσει να βάλει το σήμα της στο μπροστινό μέρος του σορτς τότε θα δείτε τους ποδοσφαιριστές να μην προστατεύουν με τα χέρια τους τα αχαμνά τους όταν σχηματίζουν τείχος για κάποιο φάουλ». Πολύ καλό βιβλίο και η μετάφραση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου κατόρθωμα. 


AΛΚΗΣ ΓΑΛΔΑΔΑΣ, TO BHMA 06/06/2010