Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

Μόλις κυκλοφόρησε: Ξαφνικός θάνατος [Muerte súbita], Άλβαρο Ενρίγκε [Álvaro Enrigue]

Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, σελ. 312

Αυτό το μυθιστόρημα μιλάει για την επανάσταση: καλλιτεχνική, θρησκευτική, πολιτική, προσωπική, σεξουαλική. Αυτό το μυθιστόρημα είναι ταυτόχρονα μυθοπλασία, ιστορικό αρχείο και μαντείο.

Η Ιστορία σε ένα παιχνίδι τένις. Ένας αγώνας τένις στη Ρώμη του 16ου αιώνα. Ο Καραβάτζο, το τέρας της ιταλικής ζωγραφικής, εναντίον του Κεβέδο, του πιο ευφυώς αιρετικού ισπανού ποιητή. Διαιτητής ο Γαλιλαίος. Το μπαλάκι είναι φτιαγμένο από τα μαλλιά της Αν Μπολέιν, της αποκεφαλισμένης βασίλισσας της Αγγλίας. Το σκηνικό περιλαμβάνει μονομαχίες, μεθύσια, σεξουαλικές διαστροφές, ανήθικους Πάπες, εκτελέσεις, φόνους και εξαπατήσεις, τον Τόμας Κρόμγουελ και τον Ερρίκο Η’ να μηχανορραφούν, τη Ρώμη να φλέγεται.
Και στην άλλη πλευρά του ωκεανού, ο κονκισταδόρ Ερνάν Κορτές με τη Μαλίντσε, την ιθαγενή ερωμένη και μεταφράστριά του, να παίζουν τα δικά τους παιχνίδια, παιχνίδια που έμελλε να αλλάξουν την ιστορία ολόκληρου του κόσμου. Μάχες, παραισθησιογόνα μανιτάρια, περισσότερο σεξ, ουτοπικές πολιτείες, τυχοδιώκτες μισθοφόροι, γενοκτονίες…


Απόσπασμα από το βιβλίο



Δεν ξέρω… Όλον αυτό τον καιρό που γράφω, δεν ξέρω τι θέλει να πει αυτό το βιβλίο. Τι αφηγείται; Δεν μιλάει απλώς για έναν αγώνα τένις. Ούτε είναι ένα βιβλίο περί της αργής και μυστηριώδους ενσωμάτωσης της αμερικανικής ηπείρου σ’ αυτό που αποκαλούμε, με σκανδαλώδη έλλειψη προσανατολισμού, «Δυτικό κόσμο» – για τους κατοίκους της αμερικανικής ηπείρου, η Ευρώπη είναι η Ανατολή.


Δεν είναι ένα βιβλίο για τον Καραβάτζο ή τον Κεβέδο, αν και είναι ένα βιβλίο με τον Καραβάτζο και τον Κεβέδο. Αυτούς τους δύο, αλλά και τον Κορτές και τον Κουαουτέμοκ, τον Γαλιλαίο και τον Πάπα Πίο Ε΄. Γιγάντιες προσωπικότητες που συγκρούονται, γαμάνε, μεθάνε, στοιχηματίζουν στο απόλυτο κενό. Τα μυθιστορήματα συντρίβουν τα μνημεία ακριβώς γιατί όλα, ακόμα και τα πιο σεμνά, είναι κατά κάποιο τρόπο πορνογραφικά.

Δεν πρόκειται, βέβαια, ούτε για ένα βιβλίο περί της γέννησης του τένις ως λαϊκού αθλήματος, αν και βασίζεται φυσικά σε μια μακροχρόνια έρευνα που έκανα επί του θέματος. Την ξεκίνησα ύστερα από την ανακάλυψη ενός σαγηνευτικού στοιχείου: ο πρώτος μοντέρνος, με όλη τη σημασία της λέξης, ζωγράφος της ιστορίας υπήρξε επίσης μεγάλος παίκτης του τένις και δολοφόνος. Αδελφός μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου