Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Lema que siempre me repito, de Alberto Carpio / Το μότο που πάντα επαναλαμβάνω, του Αλμπέρτο Κάρπιο

Lema que siempre me repito

Me hablas de otros lugares,
de playas y de hoteles cálidos donde el sol
es un vecino más
y la felicidad una costumbre.
Me dices que esta gran ciudad te angustia,
que tu cuarto no tiene buenas vistas,
que tu espejo es infiel con tus deseos.

Yo te escucho paciente y te contesto:
no hay sitios más felices, hay personas
más desilusionadas, y hombres más satisfechos.
A tu alma, tan clara como triste,
no le falta la luz, le sobran las ventanas.



Το μότο που πάντα επαναλαμβάνω

Μου μιλάς γι’ άλλα μέρη,
για ζεστές παραλίες και ξενοδοχεία όπου ο ήλιος
είναι ένας γείτονας ακόμα
και η ευτυχία συνήθεια.
Μου λες πως αυτή η μεγάλη πόλη σε αγχώνει,
πως το δωμάτιό σου δεν έχει ωραία θέα,
πως ο καθρέφτης σου απατά τις επιθυμίες σου.

Εγώ σε ακούω υπομονετικά και απαντώ:
δεν υπάρχουν μέρη πιο ευτυχισμένα, υπάρχουν άτομα
πιο απογοητευμένα και άνθρωποι πιο ικανοποιημένοι.
Της τόσο αγνής όσο και θλιμμένης ψυχής σου,
δεν της λείπει το φως, της περισσεύουν τα παράθυρα.


Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Ο Αλμπέρτο Κάρπιο, γεννήθηκε στη Σεβίλλη το 1983.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου