21 Ιουλίου 2023, https://www.goodreads.com/book/show/181356814
O Villoro γράφει μια αλληγορική πολιτική σάτιρα για το ποιόν της χώρας του, για το ποιος κινεί τα νήματα και τον τρόπο που τα κινεί. Βάζει την τέχνη, τη δημοσιογραφία αλλά και τον μετανάστη στην μαμά Ισπανία, απέναντι σε αυτήν την κατάσταση να αναλογιστούν τις ευθύνες τους.
"Το να γυρίζεις ταινίες ήταν ένα όνειρο μέσα σε ένα όνειρο, ή μάλλον ένα παραλήρημα μέσα σε ένα παραλήρημα, ένας φαύλος κύκλος από αντανακλάσεις που αποτύπωνε ξερά χείλια, πόδια με δέρμα σκασμένο, λόγια συντριμμένα. Δίχως να βρίσκει νερό".
Ένας μεγάλος γραφιάς που στέκεται πολύ άνετα απέναντι στα τοτέμ της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας.
"Θα μάθαιναν να ζουν έτσι: εκείνος θα έλεγε πράγματα τα οποία έχουν νόημα γιατί απλώς έτσι έχουν αποθησαυριστεί. Οι εμβληματικοί νεκροί έχουν άλλωστε πάντα δίκιο".
"Η ορθογραφία είναι η εξυπνάδα των χαζών. Να γνωρίζεις κάτι - η τοκογλυφία των γερόντων".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου