Αforismos de Andrés Neuman
Somos testigos de lo que no vemos.
*
Al paciente le queda cada vez más tiempo.
*
Mirar es una antología.
*
Cada vez que nace un héroe, muere un ciudadano.
*
Permanecer indiferente es comprometedor.
*
La maldad no se elige: la llevamos dentro. Por eso oponerse a ella constituye un refinado acto de libertad.
*
Los valientes son cobardes furiosos.
*
La razón, ciertamente, naufraga. Pero sabe nadar.
*
También nos enamoran las ideas.
*
Amar es una obra de arte.
*
Darle sentido a lo inevitable: esa es la diferencia entre la depresión y el arte.
*
La imaginación completa la verdad.
*
La forma es un ser vivo.
*
El sentido no precede a la obra: es su conquista.
*
Desprotegida y grande: la sencillez.
*
Las ideas son los frutos exquisitos de las crisis.
*
Los opuestos no son contrarios.
*
No hay arte sin piedad.
*
En el arte, al final, nada queda librado al azar. Y eso el azar lo sabe.
*
El lector no tiene la culpa.
*
La palabra poética es y dice al mismo tiempo.
*
Hay más literatura en la vida de cualquier lector que en las lecturas de cualquier vida.
*
Corregir es el aprendizaje más terrible: ¿cómo es posible que, para escribir apenas un poco mejor, tengamos que entender que escribimos tan mal?
*
Un texto no parte de un punto de vista: lo alcanza poco a poco.
*
Sinceridad: elegir el personaje adecuado.
*
La relación de un autor con sus personajes es moralmente la misma que mantiene con su prójimo.
*
El cuento es un dardo. La novela, un radar.
*
Leer como si, dentro de un minuto, nos fueran a apagar la luz.
*
Todo resumen es una exageración.
*
Escribir nos merece la alegría.
Andrés Neuman, del libro El equilibrista
>.<>.<
Αφορισμοί του Αντρές Νέουμαν
Είμαστε μάρτυρες όσων δεν βλέπουμε.
●
Στον καρτερικό απομένει κάθε φορά
περισσότερος χρόνος.
●
Το κοιτάζειν είναι μια ανθολογία.
●
Κάθε φορά που γεννιέται ένας ήρωας, ένας
πολίτης πεθαίνει.
●
Το να παραμένεις αδιάφορος είναι
δεσμευτικό.
●
Την κακία δεν την επιλέγουμε: την
κουβαλάμε μέσα μας. Γι' αυτό η εναντίωση σε αυτή συνιστά μια εκλεπτυσμένη
πράξη ελευθερίας.
●
Οι γενναίοι είναι μαινόμενοι άνανδροι.
●
Η λογική αναμφίβολα ναυαγεί. Όμως, ξέρει
να κολυμπάει.
●
Και τις ιδέες ερωτευόμαστε.
●
Το να αγαπάς είναι ένα έργο τέχνης.
●
Να προσδίδεις νόημα στο
αναπόφευκτο∙ αυτή είναι η διαφορά μεταξύ κατάθλιψης και τέχνης.
●
Η φαντασία ολοκληρώνει την αλήθεια.
●
Η μορφή είναι ένα ζωντανό ον.
●
Το νόημα δεν προηγείται του έργου: είναι
η κατάκτησή του.
●
Απροστάτευτη και μεγάλη: η απλότητα.
●
Οι ιδέες είναι οι εκλεκτοί καρποί της
κρίσης.
●
Οι αντίθετοι δεν είναι αντίπαλοι.
●
Δεν υπάρχει τέχνη δίχως συμπόνια.
●
Στην τέχνη τελικά, τίποτα δεν γλυτώνει
από το τυχαίο. Και το τυχαίο αυτό το γνωρίζει.
●
Ο αναγνώστης δεν φταίει.
●
Ο ποιητικός λόγος είναι και λέει ταυτόχρονα.
●
Υπάρχει περισσότερη λογοτεχνία στη ζωή
οποιουδήποτε αναγνώστη απ’ όσο στις αναγνώσεις οποιασδήποτε ζωής.
●
Η διόρθωση είναι το πιο φρικτό μάθημα:
πώς είναι δυνατόν, για να γράψουμε ελάχιστα καλύτερα, να πρέπει να αντιληφθούμε
ότι γράφουμε τόσο άσχημα;
●
Ένα κείμενο δεν ξεκινά από μια οπτική:
την κατακτά σιγά σιγά.
●
Ειλικρίνεια: να επιλέγεις τον κατάλληλο
χαρακτήρα.
●
Η σχέση ενός συγγραφέα με τους
χαρακτήρες του είναι ηθικά η ίδια που διατηρεί με τον πλησίον του.
●
Το διήγημα είναι βέλος. Το μυθιστόρημα,
ραντάρ.
●
Να διαβάζεις σαν να πρόκειται σε ένα
λεπτό να σου σβήσουν το φως.
●
Κάθε περίληψη είναι υπερβολή.
●
Το γράψιμο αξίζει τη χαρά μας.
Αντρές
Νέουμαν (από το βιβλίο El equilibrista)
Η παρούσα ομαδική μετάφραση είναι προϊόν του Μαθήματος "Μεταφρασεολογία και Μετάφραση κειμένων Ισπανόφωνης Λογοτεχνίας στην ελληνική" που διδάσκει, κατά το ακαδημαϊκό έτος 2019/20, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στο ΑΠΘ. Συμμετείχαν οι φοιτήτριες και φοιτητές: Βάλια Εμμανουηλίδου, Σοφία Ζουρνατζή, Ελένη Ιορδανίδου, Παντελής Κουτσιανάς, Χάρης Μαυρίδης, Δέσποινα Πασσαλή, Ερίνα Ράπι, Σοφία Χατζησάββα, Nordin Halifi Morales, Natalia Velasco.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου