Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024

9 mujeres minicuentistas / 9 ισπανόφωνες συγγραφείς μικροδιηγημάτων στα ελληνικά

https://culturebook.gr/metafraseis-main/metafraseis/9-mujeres-minicuentistas-9-gynaikes-syngrafeis-mikrodiigimaton-sta-ispanika-syllogiki-metafrasi/

 

 

 

Maté a alguien hoy

        Valentina Urresta Ocampo (Colombia)


Maté a alguien hoy. Mato a muchas personas todos los días, pero hoy fue diferente: no recuerdo por qué lo maté, me reconforto a mí mismo repitiéndome que seguro lo merecía.

        Los ángeles guardaron silencio. Siempre que Dios se emborrachaba confesaba cosas.



Σκότωσα κάποιον σήμερα

        Βαλεντίνα Ουρέστα Οκάμπο (Κολομβία)

 

Σκότωσα κάποιον σήμερα. Σκοτώνω πολλούς ανθρώπους καθημερινά, αλλά σήμερα ήταν αλλιώς: δεν θυμάμαι γιατί τον σκότωσα, καθησυχάζω τον εαυτό μου επαναλαμβάνοντας ότι σίγουρα του άξιζε.

        Οι άγγελοι έμειναν σιωπηλοί. Κάθε φορά που ο Θεός μεθούσε ομολογούσε διάφορα πράγματα.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Βαλεντίνα Ουρέστα Οκάμπο είναι ποιήτρια και ζει στο Κάλι της Κολομβίας. Σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο Valle.




Hija única

        Paola Tena (México)


Mi madre decidió que yo sería hija única. Ante la ausencia de hermanos y gran dificultad para relacionarme, un día inventé a mi amigo imaginario. Solo con pensar en él podía traerlo a mi lado y olvidar por algún tiempo la soledad en que vivía. Algo parecido a lo que le pasó a mi madre, cuando se enteró de que no podía tener hijos.



Μοναχοκόρη

        Πάολα Τένα (Μεξικό)

 

Η μητέρα μου αποφάσισε ότι θα ήμουν μοναχοκόρη. Αντιμέτωπη με την απουσία αδελφών και τη μεγάλη μου δυσκολία να σχετίζομαι με άλλους, μια μέρα επινόησα με τη φαντασία μου έναν φίλο. Αρκούσε να τον σκεφτώ, κι αμέσως τον είχα κοντά μου, ξεχνώντας για λίγο τη μοναξιά που ζούσα. Κάτι ανάλογο με αυτό που είχε συμβεί με τη μητέρα μου, όταν έμαθε ότι δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Πάολα Τένα είναι συγγραφέας μικροδιηγημάτων και ραδιοφωνική παραγωγός. Συμμετέχει στην ανθολογία Raíces, Ficciones de la memoria (2024) όπου 78 συγγραφείς από 11 χώρες της Λατινικής Αμερικής «πειράζουν» παραδοσιακές ιστορίες των χωρών τους.

 


Insomnio

        Beatriz Viterbo (Colombia)


Diez millones de ovejitas, doctor, y nada.



Αϋπνία

        Μπεατρίς Βιτέρμπο (Κολομβία)

 

Δέκα εκατομμύρια προβατάκια, γιατρέ, αλλά τζίφος. 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Μπεατρίς Βιτέρμπο είναι  ποιήτρια από την Κολομβία.



Mi vecina

        Luz Adriana Medina Cardona (Colombia)


Se tongonea cuando pasa a mi lado haciendo alarde de sus pasos finos y de su bella silueta. Llega a la madrugada haciendo escándalo. Todos en el vecindario sabemos que viene de juerga y de tener riñas callejeras. He querido invitarla a comer, pero sé que si lo hago una vez ya no podré alejarla de mi puerta. Siempre me la encuentro en las escaleras, se queda quieta y me mira con sus penetrantes ojos verdes. En cada encuentro trato de acariciarla, pero la esquiva gata siempre me araña.



Η γειτόνισσά μου

        Λους Αδριάνα Μεδίνα Καρδόνα (Κολομβία)

 

Λικνίζεται όταν περνά δίπλα μου καμαρώνοντας για το κομψό της περπάτημα και την ωραία της σιλουέτα. Γυρίζει τα χαράματα κάνοντας σαματά. Όλοι στη γειτονιά γνωρίζουμε πως  έρχεται από ξεφάντωμα και αλητοκαβγάδες. Θα ήθελα να την προσκαλέσω για φαγητό, αλλά ξέρω πως έτσι και το κάνω μια φορά, δεν θα μπορώ να την κρατήσω πια μακριά από την πόρτα μου. Συνέχεια την πετυχαίνω στις σκάλες, στέκεται ακίνητη και με κοιτάζει με τα διαπεραστικά πράσινα μάτια της. Κάθε που τη συναντώ προσπαθώ να τη χαϊδέψω, όμως η ψηλομύτα γάτα πάντα με γρατζουνάει.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Λους Αδριάνα Μεδίνα Καρδόνα είναι  ποιήτρια από την Κολομβία. 

 

 

Deberes

        Rosalba Campra (Argentina)


Cuando haya terminado con los exámenes de control, pase a la primera repartición, allí le dirán su número. En la puerta siguiente le entregarán los datos correspondientes a las misiones a desempeñar, y las armas, en el caso de que estén previstas. Al fondo del corredor le darán papel, lápiz, estampillas, por si usted considerara necesario tener informada a su familia, amigos o conocidos. Los sobres ya están preparados. En la enfermería lo proveerán de las medicinas adecuadas y de auxilio espiritual, si usted así lo solicita. Antes de salir, pase por la última oficina a la derecha, donde le sacarán la fotografía para el monumento a los Caídos por la Patria.



Το καθήκον

        Ροσάλμπα Κάμπρα (Αργεντινή)

 

Όταν ολοκληρώσετε τις ιατρικές εξετάσεις, περάστε στην πρώτη αίθουσα, όπου θα σας πουν το νούμερό σας. Στην επόμενη πόρτα, θα σας δοθούν στοιχεία για τις αποστολές που πρέπει να φέρετε εις πέρας και τα όπλα, σε περίπτωση που προβλέπεται κάτι τέτοιο. Στο βάθος του διαδρόμου θα λάβετε χαρτί, μολύβι, γραμματόσημα, για την περίπτωση που κρίνετε απαραίτητο να ενημερώσετε την οικογένεια, τους φίλους ή τους οικείους σας. Οι φάκελοι είναι ήδη έτοιμοι. Στο ιατρείο θα σας παρασχεθούν τα κατάλληλα φάρμακα και πνευματική υποστήριξη, εφόσον το αιτηθείτε. Πριν φύγετε, περάστε από το τελευταίο γραφείο στα δεξιά, όπου θα σας βγάλουν φωτογραφία για το Μνημείο Πεσόντων υπέρ Πατρίδος. 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Ροσάλμπα Κάμπρα γεννήθηκε στην Κόρδοβα της Αργεντινής το 1940. Είναι καθηγήτρια Ισπανοαμερικάνικης Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, μικροδιηγήματα και δοκίμια.



Desilusión

        Geraudí González Olivares (Venezuela)


¿Qué quieres? —dijo la joven de capa roja.

—Saciar mi apetito con una joven pura y casta como tú —respondió él.

—¡Ah! ¡Eso! Entonces puedo seguir tranquila a la casa de mi abuelita.

 

 

Ξενέρωμα

        Χεραουδί Γκονσάλες Ολιβάρες (Βενεζουέλα)

 

«Τι θες;», είπε η νεαρή κοπέλα με τον κόκκινο σκούφο.

«Να χορτάσω την όρεξή μου με μια αγνή και αμόλυντη νεαρούλα σαν εσένα», απάντησε εκείνος.

«Α, καλά! Τότε μπορώ να συνεχίσω ήσυχη για το σπίτι της γιαγιάκας μου».

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Χεραουδί Γκονσάλες Ολιβάρες είναι  συγγραφέας  από τη Βενεζουέλα. Ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στην Κολομβία ως ερευνήτρια και εκδότρια. 

 

 

Observancias

        Patricia Rivas (Chile)


Llevábamos tiempo de estar juntos y sacó mis ojos. No comprendí las razones de protección que me dio por haberlo hecho, pero a medida que seguíamos unidos observé, según me decía, que era conveniente que dependiese completamente de él, que mujeres inteligentes como yo éramos muy pocas. Me trataba como una reina si no objetaba sus argumentos, hasta que los vecinos lo denunciaron.

        Lo declaré inocente en tribunales, sin embargo, el juez dictaminó el encarcelamiento.

        Aún no logro vislumbrar lo que realmente sucedió.


 

Παρατηρήσεις

        Πατρίσια Ρίβας (Χιλή)

 

Ήταν καιρός που ζούσαμε μαζί και μου έβγαλε τα μάτια. Δεν κατάλαβα τις δικαιολογίες περί προστασίας μου που ψέλλισε για την πράξη του, αλλά καθώς εξακολουθούσαμε να ζούμε ενωμένοι αντιλήφθηκα, σύμφωνα με αυτά που μου έλεγε, ότι βόλευε να εξαρτιέμαι απόλυτα από εκείνον, γιατί οι έξυπνες γυναίκες σαν κι εμένα είμαστε πολύ λίγες. Με είχε σαν βασίλισσα υπό τον όρο ότι δεν θα αντιδρούσα στα επιχειρήματά του, μέχρι που οι γείτονες τον κατήγγειλαν.

        Διαβεβαίωσα το δικαστήριο ότι ήταν αθώος, όμως ο δικαστής τον καταδίκασε σε φυλάκιση.

        Ακόμη δεν μπορώ να διακρίνω τι πραγματικά συνέβη.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Πατρίσια Ρίβας γεννήθηκε στο Σαντιάγο το 1975. Είναι διευθύντρια του Colectivo Internacional de Minificción (που ιδρύθηκε το 2020). Κύριο θέμα των μικροδιηγημάτων της είναι η έμφυλη βία.




La princesa quitamaridos

        Yolanda Delgado de Tenorio (Colombia)


   La sapa Aurelia desde la orilla de la laguna eleva la cabeza, hincha la garganta y croa.

        Ella tiene su reino debajo de las piedras, en el fresco lodo y con maternal cuidado vigila noche y día a sus renacuajitos.

        Hace nueve días que espera. Sale y da saltitos, a veces largos, a veces cortos. Si nos detuviéramos y aguzáramos el oído, oiríamos su llanto.

        Hace días una muchacha que paseaba cerca del lago, se paró en la piedra debajo de la cual tiene su hogar, cogió a Horacio, su marido, su tesoro, su amor, el padre de sus hijos, le dio un beso, lo convirtió en un ser horrible, de dos patas, de ojos azules, de pescuezo largo y anchos hombros que, en vez de brincar, caminó a su lado, lo llamó príncipe, le dijo que llevaba muchos años esperándolo y se lo llevó. Se subieron a una carroza luminosa y Horacio ni siquiera sacó la mano para decirle adiós.

        Aurelia piensa que hay que alertar a la sapería. Qué tal que cada muchacha que quiera un príncipe coja un marido de los de ellas, les den un beso y se lo lleven.


 

Η ανδροχωρίστρα πριγκίπισσα     

Γιολάντα Ντελγάδο δε Τενόριο (Κολομβία)

 

Η βατραχίνα Αουρέλια, από την όχθη της λιμνούλας όπου βρίσκεται, σηκώνει το κεφάλι, φουσκώνει τον λαιμό και κοάζει.

Έχει το βασίλειό της κάτω από τις πέτρες, στη φρέσκια λάσπη και με μητρική στοργή προσέχει μέρα νύχτα τα βατραχάκια της.

Εννιά μέρες τώρα περιμένει. Βγαίνει και κάνει πηδηματάκια, άλλοτε μακριά, άλλοτε κοντά. Αν κοντοστεκόμαστε και τεντώναμε τα αφτιά μας, θα ακούγαμε τον θρήνο της.

Πριν από κάποιες μέρες ένα κορίτσι που περπατούσε κοντά στην λίμνη, στάθηκε στην πέτρα κάτω από την οποία είχε το σπίτι της, άρπαξε τον Οράσιο, τον άντρα της, τον θησαυρό της, τον έρωτά της, τον πατέρα των παιδιών της, τον φίλησε, τον μεταμόρφωσε σ’ ένα φριχτό ον με δύο πόδια, γαλανά μάτια, μακρύ λαιμό και φαρδιούς ώμους –που αντί να χοροπηδάει άρχισε να περπατάει δίπλα της–, τον αποκάλεσε  πρίγκιπα, του είπε ότι τον περίμενε εδώ και χρόνια και τον πήρε μαζί της. Ανέβηκαν σε μια αστραφτερή άμαξα και ο Οράσιο δεν έβγαλε καν το χέρι του να της πει αντίο.

Η Αουρέλια σκέφτεται ότι πρέπει να ειδοποιηθεί η Βατραχία. Γιατί, τι θα γινόταν αν η πάσα μία που έχει βγει στη γύρα για πρίγκιπα άρπαζε έναν από τους άντρες τους, του έδινε ένα φιλί και τον έπαιρνε μαζί της;;;

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Γιολάντα Ντελγάδο δε Τενόριο (Ρεστρέπο, Κολομβία, 1943) είναι ποιήτρια, μέλος της ποιητικής ομάδας El Palabreo de Cali.

Despertar

        Raquel Froilán García (España)


Hay días en los que una desearía no haberse levantado.

        Sobre todo hoy. No fue el despertador lo que oí esta mañana. Eran las Siete Trompetas del Apocalipsis.

        Y yo con estos pelos.

 

   

Ξύπνημα

        Ρακέλ Φροϊλάν Γκαρθία (Ισπανία)

 

Υπάρχουν μέρες που εύχεσαι να μην είχες σηκωθεί.

        Ειδικά σήμερα. Δεν ήταν το ξυπνητήρι αυτό που άκουσα πρωινιάτικα. Ήταν οι Επτά Σάλπιγγες της Αποκάλυψης.

        Κι εγώ με αυτό το μαλλί.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Ρακέλ Φροϊλάν Γκαρθία γεννήθηκε στη Λεόν το 1981, είναι συγγραφέας (μικρο)διηγημάτων και λάτρης βιβλίων επιστημονικής φαντασίας.

 


συλλογική μετάφραση των ισπανόγραφων μικροδιηγημάτων έγινε την άνοιξη του 2024 στο πλαίσιο των μαθημάτων λογοτεχνικής μετάφρασης ισπανικά>ελληνικά που διδάσκει ο καθηγητής και μεταφραστής Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ. Συμμετείχαν οι φοιτήτριες/φοιτητές: Ρίκα Γιουβανέλλη, Παντελής Κουτσιανάς, Μαρία Μανωλοπούλου, Βίκυ Παπακώστα, Γιάννης Παπλωματάς.

 

 


Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024

Ο José Daniel Espejo σε συλλογική μετάφραση στο Festival LEA 2024

 

  

José Daniel Espejo

 

(cinco poemas de)

PERRO FANTASMA

[Candaya, 2023]

 

 

Χοσέ Ντανιέλ Εσπέχο

 

(πέντε ποιήματα από το)

Σκύλος φάντασμα

[Candaya, 2023]




 

me llama hermano

me da su tiempo

algún cigarrillo yo por ti

haría lo que fuera y brilla

hermosa en nuestros ojos

la palabra familia

y al mismo tiempo extiende

su veneno en nuestro vientre

por eso a veces paso semanas

sin hablar con nadie

 

με φωνάζει αδερφό

μού δίνει το χρόνο του

κάνα τσιγάρο εγώ για σένα

θα 'κανα τα πάντα και λάμπει

όμορφη στα μάτια μας

η λέξη οικογένεια

και την ίδια στιγμή απλώνει

το δηλητήριό της στα σπλάχνα μας

γι’ αυτό συχνά περνάω βδομάδες

χωρίς να μιλάω με κανέναν

 


 

también soy ese tipo que

olvida sus ideas para un poema

y baja al chino a última

hora de la tarde del domingo

a por una botella de dyc

y luego llora

cuando está borracho

por sus amores perdidos por sus

amigos perdidos por la inocencia

y sus vecinos piensan ya está el cojo

como todos los domingos

qué poemas nuevos

irá a buscar

 

και είμαι αυτός ο τύπος που

ξεχνάει τις ιδέες του για ένα ποίημα

και κατεβαίνει στον κινέζο κυριακή

αργά το απόγευμα

για ένα μπουκάλι φτηνό ουίσκι

και μετά κλαίει

μεθυσμένος πια

για τους χαμένους του έρωτες για τους

χαμένους του φίλους για την αθωότητα

και οι γείτονες σκέφτονται να πάλι ο κουτσός

κάθε κυριακή τα ίδια

τι καινούργια ποιήματα

ψάχνει να βρει



 

la vergüenza es un cohete a la luna

una dimensión desconocida / ahí van

los avergonzados

en sus expediciones individuales

rumbo a lo profundo lo incógnito

lo por cartografiar / pero ellos

no lo saben / ellos huyen

hacia adelante hacia

algún lugar no este

nada más

 

η ντροπή είναι ένας πύραυλος προς τη σελήνη

μια άγνωστη διάσταση / εκεί πάνε

οι ντροπιασμένοι

στις ατομικές αποστολές τους

πορεία προς το βαθύ το άγνωστο

το αχαρτογράφητο / μα εκείνοι

δεν το ξέρουν / εκείνοι φεύγουν

προς τα μπρος προς

κάποιο μέρος όχι αυτό

τίποτάλλο

 


 

otra tarde perdida con el móvil en la mano

viendo pasar imágenes y vídeos

tratando de abrir todos los poros

para que entren / sin pensar en nada

convirtiéndome en ojo desalo

jando cuanto soy para dejar espacio

a lo bueno a lo hermoso a lo

joven a lo sano

 

ακόμα ένα χαμένο απόγευμα με το κινητό στο χέρι

βλέποντας να περνούν εικόνες και βιντεάκια

προσπαθώντας ν’ ανοίξω κάθε πόρο μου

για να μπουν / χωρίς να σκέφτομαι τίποτα

μετατρέπομαι σε μάτι αδειά

ζοντας όλα όσα είμαι για να αφήσω χώρο

στο καλό στο όμορφο στο

φρέσκο στο υγιές




he bebido y he

escrito y he pensado una

docena o dos de frases y todo

eso ha ascendido en el aire

como restos de calor en el

crepúsculo de otoño

y mañana recomen

zará todo el ciclo

solo un poco más delgado

 

έχω πιει και έχω

γράψει και έχω σκεφτεί μια

δυο ντουζίνες φράσεις και όλα

αυτά έχουν ανέβει στον αέρα

σαν απομεινάρια ζέστης στο

φθινοπωρινό δειλινό

και αύριο θα ξαναρ

χίσει όλος ο κύκλος

μόνο λίγο πιο ξέπνοος

 

 

José Daniel Espejo es un escritor, activista, periodista, gestor cultural y librero nacido en Orihuela (Murcia) en 1975.

 

Ο Χοσέ Ντανιέλ Εσπέχο (Οριούελα, Μούρθια, 1975) είναι συγγραφέας, ακτιβιστής, δημοσιογράφος, πολιτιστικός διαχειριστής και βιβλιοπώλης.




 

Η μετάφραση των ποιημάτων του José Daniel Espejo είναι προϊόν εργαστηρίου συλλογικής μετάφρασης που συντόνισε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος 

στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος – ΚΠΙΣΝ, στις 19 Ιουνίου 2024

στο πλαίσιο του 16ου Φεστιβάλ ΛΕΑ (Λογοτεχνία εν Αθήναις), με την παρουσία και τη συνεργασία του ποιητή και την καθοριστική συνδρομή του Vicente Fernández González και του Eduardo Lucena.

Συμμετείχαν οι μεταφράστριες/ές:

 

Μαρία Αθανασιάδου, Χριστίνα Δημητρίου, Λαμπρίνα Ιωάννου, Αλίκη Μανωλά, Ματίνα Μπίλλια, Μαριάννα Νικολαΐδου, Κατερίνα Ξενάκη, Χρυσούλα Ξένου, Στέλλα Παναγοπούλου, Laura Salas, Ανδρέας Σκόνδρας, Σοφία Σοφιανού, Βάσω Χρηστάκου