Δευτέρα 27 Μαΐου 2024

15 aforismos de Aitor Francos / 15 αφορισμοί του Αϊτόρ Φράνκος

 


Ο Αϊτόρ Φράνκος [Aitor Francos] είναι ποιητής και συγγραφέας αφορισμών, γεννημένος στο Μπιλμπάο το 1986. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποιημάτων Igloo (Renacimiento, 2011), Un lugar en el que nunca he escrito (Renacimiento, 2013), Las dimensiones del teatro (Isla de Siltolá, 2015), Filatelia (Renacimiento, 2017), Las gafas de Pessoa (Vandalia, Ίδρυμα «José Manuel Lara», 2018), Un buzón en el desierto (Prensas universitarias de Zaragoza, 2018), Memoria del adentro (La Garúa, 2020), Parafernalia (Ril, 2022) και, Migas de sombra (Papeles de Trasmoz, 2023), καθώς επίσης το φανζίν Ahora el que se va soy yo (4 de agosto, Colección Planeta Clandestino, 2014). Στο πεδίο των αφορισμών συναντάμε τα Fuera de plano (Cuadernos del Vigía, 2016), Camas (Trea, 2018), Aforo completo (Prames, Las tres Sorores, 2018) και Tinta rápida (Trea, 2020). Ως ανθολόγος έχει εκδώσει την ανθολογία βάσκων συγγραφέων αφορισμών Marcas en la piedra (Renacimiento, 2019).

 

***

La dosis justa del aforismo es la adictiva.

H σωστή δόση αφορισμού είναι η εθιστική.

***

Todos, alguna vez en nuestras vidas, hemos salido de casa con restos de sombra en el bolsillo.

Όλοι, κάποια στιγμή στη ζωή μας, έχουμε βγει από το σπίτι με κατάλοιπα σκιάς στην τσέπη.

***

No se puede amar la poesía sin contagiarse con alguna nube.

Δεν μπορείς να αγαπάς την ποίηση χωρίς να προσβληθείς από κάποιο σύννεφο.

***

Para quien se excusa en la fe siempre es la hora del rezo.

Για όποιον προφασίζεται την πίστη του, πάντα είναι ώρα προσευχής.

***

No busco nada, salvo saber reconocer la búsqueda.

Δεν αναζητάω τίποτα, παρά μόνο να αναγνωρίζω την αναζήτηση.

***

Poesía es saber distinguir entre ver la oscuridad y ver en la oscuridad. Poesía es lo que las palabras ven.

Ποίηση είναι να ξέρεις να διακρίνεις ανάμεσα στο βλέπω το σκοτάδι και βλέπω στο σκοτάδι. Ποίηση είναι αυτό που βλέπουν οι λέξεις.

***

Cuando a una sombra le pones rostro la estás convirtiendo en un espejo.

Όταν σε μια σκιά βάζεις πρόσωπο, τη μετατρέπεις σε καθρέφτη.

***

El tiempo futuro es un indocumentado.

Ο μέλλοντας δεν έχει χαρτιά.

***

Hay sombras que te acompañan porque te están dando tiempo para huir.

Υπάρχουν σκιές που σε συνοδεύουν γιατί σου δίνουν χρόνο να το σκάσεις.

***

Los aforismos no son sino cápsulas de medicación, de liberación prolongada, de los que nunca recordamos la pauta prescrita.

Οι αφορισμοί δεν είναι τίποτα άλλο από φαρμακευτικές κάψουλες, βραδείας αποδέσμευσης, των οποίων το συνταγογραφούμενο σχήμα δεν θυμόμαστε ποτέ.

***

La corrección demuestra que la escritura enseña a amar el error.

Η διόρθωση αποδεικνύει ότι το γράψιμο μας διδάσκει να αγαπάμε το λάθος.

***

Con mucha disciplina se puede conseguir casi todo de las palabras, menos que confiesen la verdad.

Με πολλή πειθαρχία μπορείς να αποσπάσεις σχεδόν τα πάντα από τις λέξεις, εκτός από την ομολογία της αλήθειας.

***

Gracias a que hubo discípulos pude seguir aprendiendo.

Χάρη στην ύπαρξη μαθητών μπόρεσα να συνεχίσω να μαθαίνω.

***

En el futuro perfecto no sabemos morir.

Στον συντελεσμένο μέλλοντα δεν ξέρουμε να πεθαίνουμε.

***

Todo lo puede resumir el aforista. Incluso un silencio compartido.

Τα πάντα μπορεί να συνοψίσει ο αφοριστής. Ακόμα και την κοινή μας σιωπή.

 

H συλλογική απόδοση των αφορισμών του Αϊτόρ Φράνκος είναι προϊόν εργαστηρίου μετάφρασης που οργάνωσε και συντόνισε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στο πλαίσιο των σεμιναρίων του Μεταφραστικού Τμήματος του Κέντρου Γλωσσών και Πολιτισμών Abanico την άνοιξη του 2024. Συμμετείχαν οι: Νατάσα Βακουφτσή, Γιώτα Γεντέκου, Χριστίνα Δημητρίου, Λαμπρίνα Ιωάννου, Μαρία Κολεύρη, Θανάσης Κορώνης, Αναστασία Λιανοπούλου, Ματίνα Μπίλλια, Χρυσούλα Ξένου, Κωνσταντίνα Σταυρινού, Σοφία Φερτάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου