Πέμπτη 1 Ιουλίου 2021

Βιβλιοκριτική του Γιάννη Δρούγου για το Να μάθω να μιλώ με τα φυτά της Marta Orriols

 

Κυριακή, 13 Ιουνίου 2021,

https://into-my-books.blogspot.com/2021/

 

Μάρτα Οριόλς, Να μάθω να μιλώ με τα φυτά



Μια νέα σημαντική λογοτεχνική φωνή προερχόμενη από την Καταλονία, η Μάρτα Οριόλς, μόλις συστήθηκε από τις εκδόσεις Καστανιώτη  μέσω αυτού του σπαραξικάρδιου μυθιστορήματός της. Χωρίς η ζυγαριά να γέρνει στην ευκολία του μελό, η καταλανή συγγραφέας δημιούργησε ένα έργο συγκινητικά ειλικρινές, τρυφερό και αιχμηρό για την απώλεια και το ανεπούλωτο τραύμα της.

 

Η ηρωίδα της ιστορίας, Πάουλα, είναι 42 ετών, εργάζεται ως νεογνολόγος, είναι παθιασμένη με τη δουλειά της και διάγει βίο φιλήσυχο και τακτοποιημένο, με τον Μάουρο.

 

Όταν εκείνος σκοτώνεται σε τροχαίο, η Πάουλα έχει να διαχειριστεί πένθος, αποχωρισμό, μνήμες, πληγές, ανθρώπους και την αποκάλυψη ότι ο σύντροφός της θα την εγκατέλειπε για μια άλλη νεότερη γυναίκα. Η Πάουλα δουλεύει πολύ, κοιμάται λίγο, τρώει πιο λίγο και θυμάται υπερβολικά πολύ. Απορρίπτει συναντήσεις με φίλους, παρατηρεί τη ζωή που συνεχίζεται μέσα από τα συντρίμμια της δικής της, αφουγκράζεται ήχους, πονάει και θέλει να αποτινάξει από πάνω της την ταμπέλα του θύματος.
 

Το σπίτι τους με τον Μάουρο, η τάξη και η οργάνωση, οι σιωπές, το ελάχιστο της τρυφερότητας που έμοιαζε αρκετό, τα φυτά που εκείνος λάτρευε να περιποιείται στο μπαλκόνι τους, οι ψίθυροι, οι άνευρες συνουσίες, τα χαλάσματα της ζωής τους κρυμμένα κάτω απ' τα σεντόνια τους: όλα στιγμές.

 

Μέσα σε όλη τη συννεφιά, ένας άντρας αποκαλύπτεται στην Πάουλα ως απροσδόκητη λιακάδα. Μόνο που εκείνη επιθυμεί την ασφάλεια του κενού της, τα σύννεφα που ταξιδεύουν και αλλάζουν χρώμα και σχήμα, τα φυτά που μεγαλώνουν απλώνοντας ρίζες κάτω απ' το χώμα και ανοίγουν διάλογο με έναν παράλληλο κόσμο, τα αντικείμενα που την ρωτάνε για νίκες, ήττες και την ευθραυστότητα του «όχι μαζί».

 

Παραμονή στην προσπάθεια και στην ευχή του «ξανά απ’ την αρχή».

 

Η γραφή της Οριόλς είναι διεισδυτική, καταφέρνει επιτυχώς να εκφράσει όσα δεν λέγονται. Η γραμμική αφήγηση τακτικά διακόπτεται από την δευτεροπρόσωπη της Πάουλα προς τον αγαπημένο της. Στέρεα δομημένοι χαρακτήρες σε ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα για το απρόβλεπτο και τη ζωή μετά, για τις ρωγμές της μνήμης, για όσα γίνονται μια γελαστή φωτογραφία.
 

Θαυμάσια μετάφραση από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.

 

 

Εκδόσεις Καστανιώτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου