Κυριακή 27 Ιουνίου 2021

Βιβλιοκριτική του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου για Το κανάλι του Javier Fernández

 

To κανάλι του θανάτου, το κανάλι της ζωής

του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου

 

Υπάρχουν βιβλία κλασικά, βιβλία εφήμερα, βιβλία ευκολοανάγνωστα, βιβλία «δύστροπα», βιβλία αριστουργηματικά, βιβλία εμπορικά, βιβλία κατασκευασμένα να εντυπωσιάσουν, να συζητηθούν, να προβληματίσουν, να τέρψουν, να πουληθούν ή να ξεχαστούν στα ράφια· και υπάρχουν βιβλία «κατάθεση ψυχής», βιβλία που βρίσκουν μια γωνιά μέσα μας και φωλιάζουν για πάντα· γίνονται αποσκευή και αποκούμπι, παρηγοριά και εφιάλτης μας.

          Ένα τέτοιο βιβλίο είναι το πεζοποίημα Το κανάλι του ισπανού ποιητή και εκδότη Χαβιέρ Φερνάντεθ (Κόρδοβα, 1971) που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Bibliothèque. Το συνθέτουν 60 μέρη και μία κόντα. Θέμα του, ο πνιγμός του μεγάλου αδελφού του ποιητή, του Μιγκέλ, στα έξι του, σε ένα αρδευτικό κανάλι πολύ κοντά στο σπίτι. Το γεγονός είναι τραγικό. Το απόγευμα μιας συνηθισμένης καθημερινότητας γίνεται ξαφνικά θρήνος, αβάσταχτη ανάμνηση, τραύμα.

          Ο Χαβιέρ Φερνάντεθ ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν συνέβη αυτό που συνέβη, αλλά είχε πλήρη συνείδηση του δράματος. Ουσιαστικά από εκείνο το απόγευμα αρχίζει και γράφει μέσα του Το κανάλι· τολμά να το ολοκληρώσει και να το παρουσιάσει 45 ολόκληρα χρόνια αργότερα, όταν αισθάνεται έτοιμος να πει, να μας πει: «Δεν έχω ζήσει στιγμή χωρίς τον αδελφό μου».

          Μέχρι να φτάσει σε αυτή την τελευταία φράση, ο Χαβιέρ παρουσιάζει με εξαιρετική οικονομία μέσων (η οποία εμπνέεται από τη «γυμνή ποίηση» του Χουάν Ραμόν Χιμένεθ) και αστείρευτο πλούτο συναισθημάτων όλα τα πρόσωπα του δράματος. Ο πατέρας που σπάει, η μητέρα που αποφασίζει να ζήσει κατανικώντας τους εφιάλτες, η μικρή αδελφή που «πάντα μένει μόνη», ο περίγυρος που συμπαραστέκεται, απορεί, κατακρίνει ή, απλώς, αλλάζει σελίδα. Ο ποιητής ανασυνθέτει τον πόνο που τον κατατρώει με όσα υλικά του προσφέρει η μνήμη και η ευαισθησία του. Το κάνει με τρόπο συγκινητικό, κυρίως όταν σπάει την «ταφόπλακα» της απώλειας με στοιχεία φαινομενικά ανάξια λόγου, που δίνουν, όμως, ακόμα μεγαλύτερη διάσταση στο πένθος: «Το παιδί που πήγε στο κανάλι με τον αδελφό μου λεγόταν Χουάν Αντόνιο. Ο πατέρας του, Χουάν».

          Το βιβλίο φτάνει σε εμάς, στα ελληνικά, χάρη σε δύο ανθρώπους που δουλεύουν, εδώ και πολλά χρόνια, αθόρυβα και με μεράκι: τη μεταφράστρια Ιωάννα Νικολαΐδου, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγας και μέλος της μεταφραστικής ομάδας που πήρε πριν δέκα χρόνια το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για την εξαιρετική απόδοση των Ακυβέρνητων πολιτειών στα ισπανικά, η οποία έχει μεταφέρει με ακρίβεια τον πόνο του ποιητή σε μια γλώσσα που ξέρει από τραγωδίες, και τον εκδότη Βάσω Γεώργα που κατέχει την τέχνη, δεκαετίες τώρα, να κάνει όμορφα βιβλία που μας γίνονται απαραίτητα. Τους είμαι ευγνώμων γιατί αυτή η κατάθεση ψυχής του Χαβιέρ Φερνάντεθ είναι ένα βιβλίο-εκδοτικό θαύμα: δίχως επιδότηση μετάφρασης, δίχως ατζέντη να κάνει το «προξενιό», δίχως, διαισθάνομαι, καμία προοπτική να πουληθούν τα 300 αντίτυπα που τυπώθηκαν, πρόκειται για ένα δώρο που το οφείλουμε στο μεράκι και στη δημιουργική τρέλα της Ιωάννας και του Βάσου. Αυτοί έκαναν πραγματικότητα το μακρύ ταξίδι του Καναλιού από την Κόρδοβα στα Εξάρχεια και στην ψυχή μας.




                                       

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2021

Nélida Cañas: 2 minirrelatos / Νέλιδα Κάνιας: 2 μικροδιηγήματα

 Nélida Cañas

 

Fusión


Por años mantuvimos una intensa y delicada correspondencia. Nuestras cartas construyeron una tercera voz, que nos unía y configuraba de una manera única.

Cuando nos encontramos nuestros cuerpos eran dunas indómitas separándonos. Nunca pudimos alcanzar la plenitud de las palabras.

 

Como si nada, Macedonia Ediciones, Morón (Buenos Aires), 2018 

 

El baile

 

Marita se ha vestido con esmero. Una pollera ancha de seda rosa y una blusita de encaje con volados. Se ha peinado la melena, que le llega a los hombros y se ha maquillado. En los ojos un poco de rosa. Rubor en las mejillas. La boca, rosa salmón. Y se ha sentado en la puerta esperando que pasen a buscarla para ir a bailar. Ha pasado mucho tiempo. No sabe cuánto. El maquillaje se ha corrido y marca sus rasgos tristes. La pintura de los labios se ha metido en las arrugas alrededor de la boca. Un rictus amargo le ensombrece la cara. Ella sigue ahí. Inmóvil. La espalda pegada al respaldo de la silla. Los pies quietos. Desangelados. Olvidados del baile.

 

Intersticios, Apóstrofe Ediciones, Jujuy, 2014

 

 >.<>.<


Νέλιδα Κάνιας

 

Συγχώνευση


Επί πολλά χρόνια διατηρήσαμε μια έντονη και αβρή αλληλογραφία. Οι επιστολές μας κατασκεύασαν μια τρίτη φωνή, που μας ένωνε και μας διαμόρφωνε με τρόπο μοναδικό.

Όταν συναντηθήκαμε, τα κορμιά μας ήταν αδάμαστοι αμμόλοφοι που μας χώριζαν. Ποτέ δεν μπορέσαμε να αγγίξουμε την πληρότητα των λέξεων.

  

Ο χορός

 

Η Μαρίτα ντύθηκε επιμελώς. Φαρδιά ροζ μεταξωτή φούστα και δαντελένια μπλουζίτσα με βολάν. Χτένισε τα μακριά της μαλλιά, που της φτάνουν μέχρι τον ώμο και βάφτηκε. Στα μάτια λίγη ροζ σκιά. Κοκκινάδι στα μάγουλα. Το στόμα ροζ σομόν. Και κάθισε στην πόρτα περιμένοντας κάποιος να περάσει να την πάρει για χορό. Πέρασε πολλή ώρα. Δεν ξέρει πόση. Το μακιγιάζ έτρεξε και τονίζει τα θλιμμένα χαρακτηριστικά της. Το κραγιόν χώθηκε στις ρυτίδες γύρω από το στόμα. Ένας μορφασμός πικρίας σκοτεινιάζει το πρόσωπό της. Εκείνη παραμένει εκεί. Ακίνητη. Η πλάτη της ένα με την πλάτη της καρέκλας. Τα πόδια άκαμπτα. Άχαρα. Ούτε που θυμούνται το χορό.

 

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος


Η Νέλιδα Κάνιας γεννήθηκε στο Αρόγιο Καμπράλ (Κόρδομπα) της Αργεντινής το 1949. Είναι συγγραφέας και καθηγήτρια λογοτεχνίας. Γράφει ποίηση, πεζογραφήματα, μικροαφήγηση και δοκίμιο.

Σάββατο 19 Ιουνίου 2021

Νησίδες, τεύχος 22 // Αφιέρωμα: ΣΥΓΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ


Περιοδικό Νησίδες

τεύχος 22

[καλοκαίρι 2021]

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΣΥΓΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ


Επιμέλεια: Γεωργία Ζακοπούλου

Γράφουν και μεταφράζουν: Ισμήνη Κανσή,

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη,

Μαριάννα Τσάτσου, Βασιλική Μήσιου,

Αλεξάνδρα Γκολφινοπούλου, Νίκος Πρατσίνης





Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΕΑ / FESTIVAL LEA, 1ο Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης / I Premio de Traducción Literaria / I Prémio de Tradução Literária / I Premi de Traducció Literària

 

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΕΑ

1ο Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης

11 Οκτωβρίου 2021


[https://lea-festival.com/vraveio-logotexnikis-metafrashs/]

 

Το Φεστιβάλ ΛΕΑ (Λογοτεχνία εν Αθήναις) αποφάσισε τη θεσμοθέτηση ετήσιου βραβείου λογοτεχνικής μετάφρασης αξίας 1.000 ευρώ, αρχής γενομένης από εφέτος (2021).

Το βραβείο θα απονέμεται κατ’ έτος, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, στον μεταφραστή, στη μεταφράστρια ή στη μεταφραστική ομάδα που θα έχει πραγματοποιήσει κατά το αμέσως προηγούμενο ημερολογιακό έτος, σύμφωνα με την ημερομηνία έκδοσης του έργου και καταχώρησης του στη βάση δεδομένων της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ, την καλύτερη πρώτη μετάφραση ή αναμετάφραση ενός λογοτεχνικού έργου (μυθιστορήματος, συλλογής διηγημάτων, θεατρικού κειμένου, ποιητικής συλλογής ή ανθολογίας ενός ή περισσοτέρων ποιητών) γραμμένου είτε στα ισπανικά (καστιλλιάνικα) είτε στα πορτογαλικά είτε στα καταλανικά. Αποκλείονται από το διαγωνισμό επανεκδόσεις μεταφράσεων.

Κατά τη φετινή χρονιά, το 2021, θα διαγωνισθούν έργα που έχουν εκδοθεί εντός του 2020. Η επιτροπή αξιολόγησης είναι τριμελής και θα είναι πλήρως ανανεώσιμη κάθε χρόνο. Τα μέλη της θα γίνονται γνωστά στο κοινό την ημέρα της απονομής. Το άτομο (μεταφραστής / μεταφράστρια / ένας εκπρόσωπος της μεταφραστικής ομάδας σε περίπτωση συλλογικής μετάφρασης) στο οποίο θα απονέμεται το βραβείο θα καλείται να συμμετάσχει στην επιτροπή αξιολόγησης της επόμενης χρονιάς.

 

Τα κριτήρια αξιολόγησης είναι:

 

α) η εμβάθυνση στην μοναδικότητα κάθε πρωτοτύπου, μέσω προσεκτικής αντιπαραβολής της μετάφρασης με αυτό, από μέρους της επιτροπής,  για ζητήματα που αφορούν την συντακτική ιδιαιτερότητα, την λεξιλογική ακρίβεια, τα γλωσσικά επίπεδα και το ύφος·

 

β) η επινοητικότητα, η δημιουργικότητα και η απαιτούμενη ακρίβεια και ευστοχία σε ζητήματα που αφορούν τον παραγόμενο στα ελληνικά λόγο.

 

Θα συνεκτιμώνται, επίσης, οι ειδικές δυσκολίες ή και το «ειδικό βάρος» του κάθε έργου στη γλώσσα στην οποία εκφράζεται και στον πολιτισμό τον οποίο απηχεί.

Για τη φετινή χρονιά η βραχεία λίστα θα ανακοινωθεί το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου και η απονομή του βραβείου στον νικητή θα πραγματοποιηθεί την 11η Οκτωβρίου 2021 στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του 13ου Φεστιβάλ ΛΕΑ. 

 

       Πέτρος Μάρκαρης, Επίτιμος Πρόεδρος του Φεστιβάλ ΛΕΑ                                            


       Αδριάνα Μαρτίνες, Διευθύντρια του Φεστιβάλ ΛΕΑ



>.<>.<>.<


FESTIVAL LEA

       I Premio de Traducción Literaria

11 de octubre de 2021

 

El Festival LEA (Literatura en Atenas) ha decidido sentar las bases de un premio anual de traducción literaria, con una dotación económica de mil euros, que empezará a celebrarse en 2021.

          El premio se concederá cada año, durante el festival, al traductor, a la traductora o al equipo de traducción que haya realizado a lo largo del año natural inmediatamente anterior, de acuerdo con la fecha de publicación de la obra y la de su registro en la base de datos BIBLIONET, la mejor traducción o retraducción de una obra literaria (novela, colección de relatos, texto dramático, poemario o antología de uno o más poetas) escrita en español (castellano), en portugués o en catalán. Quedan fuera de concurso las reediciones de una traducción.

Durante este año de 2021 concursarán obras que han sido publicadas en 2020. El jurado constará de tres miembros y podrá ser renovado totalmente en cada edición. Sus componentes serán dados a conocer al público el día de la entrega del premio. La persona galardonada (traductor/traductora/un representante del equipo de traducción en el caso de una traducción colectiva) será invitada a participar en el jurado del año siguiente.

 

Los criterios de valoración son los siguientes:

a) la profundización en la singularidad de cada obra, mediante la cuidadosa confrontación de traducción y original por parte de los miembros del jurado, en cuestiones relacionadas con las particularidades sintácticas, la exactitud y rigor léxicos, los registros lingüísticos y el estilo;

 

b) la inventiva, la creatividad, así como la exactitud y el acierto requeridos en asuntos relacionados con la interpretación en lengua griega.

 

          Se valorarán asimismo dificultades particulares y el «peso específico» de cada obra en la lengua en la que se expresa y en la cultura a la que pertenece.

 

Para el presente año, una breve lista de candidatos será anunciada durante los diez primeros días de octubre, y la entrega del premio al ganador tendrá lugar el 11 de octubre de 2021 en el Museo Benaki, dentro del marco de las actividades del XIII Festival LEA.

 

               Petros Markaris                                   

 Presidente Honorario del Festival LEA   


              Adriana Martínez

        Directora del Festival LEA


>.<>.<>.<


FESTIVAL LEA

       I Prémio de Tradução Literária

11 de Outubro de 2021

 

O Festival LEA (Literatura em Atenas) decidiu instituir um prémio anual de tradução literária, com um valor de mil euros, a partir de 2021.

          O prémio será atribuído todos os anos, durante o festival, ao tradutor, à tradutora ou à equipa de tradução que tenha realizado durante o ano civil imediatamente anterior, de acordo com a data de publicação da obra e com a do seu registo na base de dados BIBLIONET, a melhor tradução ou retradução de uma obra literária (romance, conjunto de contos, texto dramático, colectânea poética ou antologia de um ou mais poetas) escrita em espanhol (castelhano), em português ou em catalão. Ficam fora de concurso as reedições de uma tradução.

Durante este ano de 2021 concorrem obras que foram publicadas em 2020. O júri será constituído por três membros e poderá ser totalmente renovado em cada edição. Os seus membros serão dados a conhecer ao público no dia da entrega do prémio. O galardoado (tradutor/tradutora/um representante da equipa de tradução no caso de uma tradução colectiva) será convidado a participar no júri do ano seguinte.

 

Os critérios de avaliação são os seguintes:

a) o alcance da profundidade na singularidade de cada obra, mediante a cuidadosa confrontação da tradução e do original por parte dos membros do júri, em questões relacionadas com as particularidades sintácticas, a exactidão e rigor léxicos, os registos linguísticos e o estilo;

 

b) a inventividade, a criatividade, bem como a exactidão e o acerto requeridos em assuntos relacionados com a interpretação em língua grega.

 

Serão valorizadas igualmente dificuldades particulares e o “peso específico” de cada obra na língua em que se expressa e na cultura a que pertence.

 

Para o presente ano, uma breve lista de candidatos será anunciada durante os dez primeiros dias de Outubro e a entrega do prémio ao vencedor terá lugar no dia 11 de Outubro de 2021 no Museu Benaki, no âmbito das actividades do XIII Festival LEA. 

 

               Petros Markaris                                   

 Presidente Honorário do Festival LEA                   


               Adriana Martínez

          Directora do Festival LEA


>.<>.<>.<


FESTIVAL LEA

       I Premi de Traducció Literària

11 d’octubre de 2021

 

El Festival LEA (Literatura a Atenes) ha decidit assentar les bases d’un premi anual de traducció literària, amb una dotació econòmica de mil euros, el qual començarà a celebrar-se enguany (2021).

          El premi es concedirà cada any, durant el festival, al traductor, a la traductora o a l’equip de traducció, que hagi realitzat al llarg de l’any natural immediatament anterior, d’acord amb la data de publicació de l’obra i la del seu registre a la base de dades BIBLIONET, la millor traducció o retraducció d’una obra literària (novel·la, col·lecció de relats, text dramàtic, poemari o antologia d’un o més poetes) escrita en espanyol (castellà), en portuguès o en català. Queden excloses del concurs les reedicions d’una traducció.

Durant aquest any, 2021, concursaran obres que han estat publicades l’any 2020. El jurat consta de tres membres i es renovarà totalment cada edició. Els noms de les persones que integren el jurat es donaran a conèixer al públic el dia del lliurament del premi. La persona guardonada (traductor / traductora / un representant de l’equip de traducció en el cas d’una traducció col·lectiva) serà invitada a participar en el jurat de l’any següent.

 

Els criteris de valoració són els següents:

 

a) l’aprofundiment en la singularitat de cada obra, mitjançant la curosa confrontació de traducció i original per part dels membres del jurat, en qüestions relacionades amb les particularitats sintàctiques, l’exactitud i rigor lèxics, els registres lingüístics i l’estil; 

 

b) la facultat inventiva, la creativitat, així com l’exactitud i l’encert requerits en qüestions relacionades amb la interpretació en llengua grega.

 

Es valoraran, igualment, les dificultats particulars i el «pes específic» de cada obra en la llegua en la qual s’expressa i en la cultura a la qual pertany.

          Enguany la breu llista de candidats es publicarà durant els deu primers dies d’octubre i el lliurament del premi al guanyador esdevindrà el 11 d’octubre de 2021 al Museu Benaki, dins del marc de les activitats del XIII Festival LEA.


              Petros Márkaris                                   

 President honorari del Festival LEA                   


              Adriana Martínez

         Directora del Festival LEA

 

 

          


                   

                  

Κυριακή 13 Ιουνίου 2021

Το Να μάθω να μιλώ με τα φυτά στην ΕΡΤ και στο ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ της Μαρίας Σφυρόερα

[https://www.ertnews.gr/eidiseis/politismos/na-matho-na-milo-me-ta-fyta-tis-marta-oriols-grafei-o-konstantinos-palaiologos/] 


«Να μάθω να μιλώ με τα φυτά» 

της Μάρτα Οριόλς: 

γράφει ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Η ιστορία της Πάουλα και του Μάουρο, αφηγημένη από εκείνη
(και τον μεταφραστή τους)

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Η ιστορία της Πάουλα και του Μάουρο, αφηγημένη από εκείνη
(και τον μεταφραστή τους)

Πριν από ακριβώς 55 χρόνια, το 1966, ήταν η Κάρμεν (από το Πέντε ώρες με τον Μάριο του Μιγκέλ Ντελίμπες) που θρηνούσε μπροστά στον αιφνιδίως θανόντα σύζυγό της, τον Μάριο, σε ένα από τα συγκλονιστικότερα ισπανικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Τους ένωναν κάποιες δεκαετίες κοινής ζωής, αλλά τους χώριζε η ιδεολογική στάση που είχαν απέναντι σε αυτή τη ζωή. Τώρα, στον 21ο αιώνα πλέον, αυτή την ιδέα, την ιδέα του αιφνίδιου χαμού εκείνου και τον εκ των υστέρων απολογισμό/θρήνο εκείνης, την παίρνει η καταλανή Μάρτα Οριόλς στο Aprendre a parlar amb les plantes [Να μάθω να μιλώ με τα φυτά] για να τη μεταφέρει με τρόπο αξιοθαύμαστο στο σήμερα: το ζευγάρι το ενώνουν πάλι κάποιες δεκαετίες κοινής ζωής, αλλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το χωρίζει, πέρα από τον αιφνίδιο θάνατο εκείνου, η απιστία.

Η Μάρτα Οριόλς δεν είναι έμπειρη πεζογράφος (αυτό είναι μόλις το πρώτο της μυθιστόρημα), αλλά είναι πλασμένη πεζογράφος, ξέρει να δομεί ιστορίες με τρυφερότητα, ειρωνεία, πόνο, χιούμορ και σασπένς. Η Πάουλα (που αφηγείται την ιστορία) και ο Μάουρο είναι ένα μεγαλοαστικό βαρκελωνέζικο ζευγάρι που έχει σαρανταρίσει. Η σχέση τους δεν έχει σπίθα, έχει όμως τρυφερότητα και νοιάξιμο. Βρίσκεται, εν ολίγοις, στον αυτόματο πιλότο μιας τακτοποιημένης και δίχως πολλές αναταράξεις ζωής.

Η έλλειψη, όμως, της σπίθας αφήνει, όπως μαντεύουν οι έμπειρες αναγνώστριες και οι έμπειροι αναγνώστες αυτού του σημειώματος, χώρο για την έλευση του «τρίτου» ατόμου. Προηγείται εκείνος (με την Κάρλα), ακολουθεί εκείνη (με τον Κίμ). Το μυθιστόρημα θα μπορούσε εύκολα να τραβήξει το δρόμο του εύκολου, δακρύβρεχτου μπεστ-σέλερ. Όχι, όμως, στην περίπτωση της ΟριόλςΟι ήρωες και οι ηρωίδες της έχουν βάθος, έχουν υπόσταση, δεν απευθύνονται σε εθισμένους στα αισθηματικά σήριαλ εγκεφάλους, δεν γράφει μια αναμενόμενη ιστορία απιστίας. Το πού έγκειται η διαφορά, θα το ανακαλύψετε μόνες/οι σας, διαβάζοντας το μυθιστόρημα.

Το Να μάθω να μιλώ με τα φυτά μού ανέθεσε να το μεταφράσω από τα καταλανικά, για τις εκδόσεις Καστανιώτη, ο Γρηγόρης Μπέκος. Σε αυτόν οφείλω, λοιπόν, με ευγνωμοσύνη, το γεγονός ότι πέρασα τον πρώτο εγκλεισμό του κορονοϊού μαζί με την ανεκτίμητη παρέα της Πάουλα, του Μάουρο, της Κάρλα και του Κιμ. Μου ήταν τόσο δύσκολο να τους αποχωριστώ ώστε, όταν ολοκλήρωσα τη μετάφραση, έγραψα το παρακάτω μικροδιήγημα που μοιράζομαι μαζί σας:

“Ο καλός μεταφραστής”

Εκείνος της έστελνε με ευλάβεια κάθε κεφάλαιο του μυθιστορήματος που μετέφραζε, αμέσως μόλις το τελείωνε. Ήταν ένας τρόπος, τώρα που ζούσαν μακριά, να φαντάζεται ότι ασχολείται μαζί του, να υποθέτει την αδημονία της όταν τον διάβαζε, να νιώθει το βλέμμα της πάνω σε κάτι δικό του.
Σταδιακά –μεγάλο το μυθιστόρημα– παρατήρησε ότι οι καταστάσεις που βίωνε η ηρωίδα επηρέαζαν την αγαπημένη του πολύ· καταλάβαινε ότι συνέπασχε μαζί της, χαιρόταν λυπόταν αγχωνόταν απογοητευόταν ονειρευόταν μαζί της, θα ’λεγε κανείς ότι πολλές φορές τη μιμούνταν.
Γι’ αυτό και οι αναγνώστες του μυθιστορήματος στα ελληνικά δεν έμαθαν ποτέ ότι η Πάουλα εγκατέλειπε τον Κιμ στο τελευταίο κεφάλαιο. Αντίθετα τους «είδαν» αγκαλιασμένους στη μέση της Ράμπλα να μοιράζονται ένα παγωτό χωνάκι και να κοιτάζονται στα μάτια με τον τρόπο που τόσο πολύ του άρεσε εκείνου.

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Το μυθιστόρημα της Καταλανής συγγραφέα Μάρτα Οριόλς Να μάθω να μιλώ με τα φυτά κυκλοφορεί, σε μετάφραση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, από τις Εκδόσεις Καστανιώτη (σελ.: 272, τιμή: €16,00).
Εικόνα εξωφύλλου: © Patricia Turner / Arcangel

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η Μάρτα Οριόλς Μπαλαγκέρ (Marta Orriolsγεννήθηκε το 1975 στο Σαμπαντέλ της Καταλονίας. Ζει και εργάζεται στη Βαρκελόνη. Έχει δύο γιους. Είναι ιστορικός τέχνης και ασχολείται συστηματικά με το κινηματογραφικό σενάριο. Παρακολούθησε σχετικά σεμινάρια στη Σχολή Bande à Part, καθώς και σεμινάρια δημιουργικής γραφής στην Escola d’Escriptura de l’Ateneu. Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες, ενώ διαχειρίζεται και το ιστολόγιο No puc dormir (Δεν μπορώ να κοιμηθώ). Η ίδια, εξαιρετική γνώστρια της αγγλόφωνης λογοτεχνίας, έχει επιμεληθεί την ισπανική έκδοση μιας ανθολογίας ιστοριών της Έντνα Ο’Μπράιαν. Εμφανίστηκε στον χώρο των γραμμάτων με τη συλλογή διηγημάτων Anatomia de les distàncies curtes (2016) που απέσπασε θερμότατες κριτικές. Το 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα Να μάθω να μιλώ με τα φυτά (Aprendre a parlar amb les plantes), το οποίο σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία, απέσπασε σημαντικά βραβεία και μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες. Το πιο πρόσφατο έργο της είναι το μυθιστόρημα Dolça introducc ió al caos (2020).

Ο ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος διδάσκει Εφαρμοσμένη Μεταφρασεολογία και Ισπανική Λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγας. Έχει μεταφράσει περισσότερα από 80 βιβλία από τα ισπανικά και τα καταλανικά στα ελληνικά.