Μιγκέλ Ντελίμπες: Πέντε ώρες με τον Μάριο (Εκδόσεις Ποταμός, μτφρ. Κωνσταντίνος Παλαιολόγος)

28 Απριλίου 2019, Γενικές εκλογές στην Ισπανία. Οδηγός επιβίωσης

Διαλογή της εκλογικής γλώσσας

Ένας οδηγός για να μην χαθείτε στην ορολογία που δημιούργησαν οι εκλογές και θα επαναλαμβάνεται μέχρι αηδίας τις προσεχείς εβδομάδες.

του ΑΛΕΞ ΓΚΡΙΧΕΛΜΟ

Μαδρίτη, 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019–El País

αλεξιπτωτιστής (cunero). Η ιστορία αυτής της λέξης ανέκαθεν συνδεόταν με κάποιον που βρίσκεται κάπου χωρίς να γνωρίζει καν από πού έρχεται. Εδώ και αιώνες, ονομάζονταν έτσι τα πλασματάκια που φιλοξενούνταν σε ιδρύματα ή ορφανοτροφεία, λόγω του ότι τα ιδρύματα αυτά ονομάζονταν επίσης «cuna» (κούνια μωρού). Το 1869, η Βασιλική Ακαδημία της Ισπανίας επέκτεινε τη σημασία της λέξης, συμπεριλαμβάνοντας στον ορισμό τον ταύρο που αγωνίζεται σε ταυρομαχία «χωρίς να είναι γνωστό ή να ορίζεται σε ποιο εκτροφείο ανήκει». Το 1901 το λεξικό του σοφού Μιγκέλ ντε Τόρο υ Γκόμεθ από τη Γρανάδα αναγνωρίζει επιτέλους τη σημασία της λέξης που κυρίως γνωρίζουμε σήμερα: ο υποψήφιος που είναι άγνωστος στην περιφέρεια όπου κατεβαίνει. Η Ακαδημία πρόσθεσε την ίδια σημασία 13 χρόνια αργότερα, το 1914, διευκρινίζοντας, ωστόσο, ότι αυτού του είδους ο υποψήφιος «χρηματοδοτείται από την Κυβέρνηση», φρασούλα που δεν έχει εξαφανιστεί παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αλεξιπτωτιστές υποψήφιοι με χορηγίες που ποικίλλουν αρκετά και είναι συχνά μυστηριώδους προέλευσης.

αντιπρόσωποι, εκλογικοί και δικαστικοί. Στις εκλογές καταλήγει να είναι κάτι αντίστοιχο με το χάος που επικρατεί με τις σειρές, τους αριθμούς και τους λαχνούς στην κλήρωση του χριστουγεννιάτικου λαχείου: είναι δύσκολο να τους ξεχωρίσεις. Πρακτικά, οι μεν πρώτοι χώνουν τη μύτη τους από εκλογικό τμήμα σε εκλογικό τμήμα, ενώ οι δεύτεροι είναι αλυσοδεμένοι στο εκλογικό τμήμα όπου ανήκουν.

«αποχιστής». Ο οπαδός της συστηματικής αποχής και επίσης αυτός που απέχει χωρίς δεύτερη σκέψη, είτε επειδή δεν θέλει να ψηφίσει είτε επειδή δεν μπορεί. Επομένως η ίδια λέξη καλύπτει έννοιες πολύ διαφορετικές. Αξίζει να προσέξουμε ότι αυτός που ψηφίζει ονομάζεται «ψηφίσας», ενώ αυτός που απέχει καλείται «αποχιστής» και όχι «απέχων» (μια λέξη που επίσης υπάρχει στο λεξικό της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας, αλλά με άλλη σημασία: αυτός που στερείται κάτι). Έτσι, αν υπήρχε η σωστή αντιστοιχία με τον «αποχιστή», αυτός που ψηφίζει θα έπρεπε να αποκαλείται «ψηφιστής» (ο υποθετικός οπαδός του «ψηφισμού»). Ωστόσο, δεν είναι οπαδοί του «αποχισμού» όλοι όσοι απέχουν... Τελικά, με όλο αυτό το μπέρδεμα, το καλύτερο που έχει να κάνει κανείς είναι να πάει στην κάλπη, για να μην μπει στο ίδιο τσουβάλι με τους «αποχιστές»· μπέρδεμα που ξεκινάει από την ανακριβή λέξη που κατονομάζει χωρίς διακρίσεις όσους δεν ψηφίζουν.

δημοσκοπήσεις. Απαγορεύονται οι σφυγμομετρήσεις πέντε μέρες πριν από την ψηφοφορία. Αυτό επηρεάζει τα ισπανικά Μέσα, αλλά τίποτε δεν τις εμποδίζει να δημοσιεύονται σε Μέσα του εξωτερικού και να τις βλέπουμε από εκεί. Τα παιδάκια στην Αστούριας ασχολήθηκαν με αυτό το λήμμα σε έναν διαγωνισμό ορισμών που οργανώθηκε με αφορμή την απονομή του βραβείου Princesa de Asturias στο σατυρικό συγκρότημα Les Luthiers. Και στη λέξη «δημοσκόπηση» έδωσαν τον ορισμό «πολύ απότομη άνοδος».

D’Hondt. Σύστημα κατανομής εδρών που επινοήθηκε τον 19ο αιώνα από τον βέλγο καθηγητή Νομικής Victor D'Hondt και που υιοθετήθηκε από εκλογικούς νόμους σε όλο τον κόσμο. Συνίσταται στην ταξινόμηση οριζοντίως και κατά φθίνουσα σειρά του αριθμού των ψήφων των συνδυασμών και στη διαίρεση του αριθμού των ψήφων καθενός από αυτούς διαδοχικά διά του 1, διά του 2, διά του 3... μέχρι να φτάσουμε στον αριθμό των διεκδικούμενων εδρών. Έτσι καταρτίζεται ένας πίνακας με τα διαδοχικά πηλίκα κάθε κόμματος καθέτως και κατά φθίνουσα σειρά· στη συνέχεια κατανέμονται οι διαθέσιμες θέσεις στους συνδυασμούς με τα μεγαλύτερα πηλίκα. Έχει συζητηθεί πολύ αυτό το σύστημα, το οποίο παρουσιάζει διακριτές ιδιαιτερότητες σε κάθε χώρα. Στην περίπτωση της Ισπανίας, μία από τις κύριες μεταβλητές σχετίζεται με τον αριθμό των συνολικών εδρών και τη διανομή τους ανά εκλογική περιφέρεια. Για το Κοινοβούλιο, διεκδικούνται οι 350 έδρες που αναφέρονται στον Εκλογικό Νόμο, αλλά το Σύνταγμα επιτρέπει να φτάσουν τις 400. Υπάρχει περιθώριο, λοιπόν, να μειωθεί η σημασία των τετραγωνικών χιλιομέτρων και να αυξηθεί αυτή των εκλογέων. Πρόβλημα υπάρχει αν σε αυτή την υποθετική περίπτωση κάποιος συνεχίσει να θυμάται τα τετραγωνικά χιλιόμετρα.

διαλογή. Βλ. επανακαταμέτρηση.

εκλεγείς. Αυτός που έχει ήδη εκλεγεί, αλλά ακόμη δεν έχει αναλάβει καθήκοντα. Αν αναλάβει καθήκοντα, παύει να είναι εκλεγείς και εισέρχεται στην αγκάλη του Δημοσίου.

εκλογέας. Αυτός που εμφανίζεται στον εκλογικό κατάλογο, ακόμα και αν μετά δεν επιλέξει τίποτα.

εκλογική περιφέρεια. Πρόκειται για γεωγραφικές περιοχές στις οποίες ορίζεται ένας αριθμός βουλευτών και γερουσιαστών και συμπίπτουν με τις επαρχίες, συμπεριλαμβανομένων της Θέουτα και της Μελίγια. Ετυμολογικά η ισπανική λέξη «circunscripción» προέρχεται από το λατινικό circumscriptio («περικυκλωμένος από μία περίμετρο»). Δεν θα μπορούσε να ειπωθεί πιο ξεκάθαρα, είμαστε μαντρωμένοι.

εκλογικό κέντρο. Εκπαιδευτικό ίδρυμα για ανηλίκους στο οποίο απαγορεύεται η είσοδος στους ανηλίκους.

εκλογικός κατάλογος. Μητρώο των ατόμων που έχουν δικαίωμα ψήφου. Απαγορεύεται η χρήση του για άλλους σκοπούς, όμως αρκετά κόμματα της μειοψηφίας ή και ανύπαρκτα κατεβαίνουν στις εκλογές μόνο για να αποκτήσουν αυτόν τον θησαυρό (είναι δικαίωμά τους)… και να τον πουλήσουν (αυτό όμως δεν είναι).

επανακαταμέτρηση. Χρησιμοποιείται λανθασμένα αντί της λέξης καταμέτρηση ή διαλογή. Επανακαταμέτρηση σημαίνει «ξαναμετριέται ή επαληθεύεται κάτι που έχει ήδη μετρηθεί». Τη βραδιά των εκλογών δεν πραγματοποιείται επανακαταμέτρηση, γιατί είναι η πρώτη φορά που υπολογίζονται οι ψήφοι. Οι επανακαταμετρήσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν, εάν υπάρχουν ενστάσεις. Αλλά στοιχηματίζω ό,τι έχω και δεν έχω ότι και εσείς και εγώ θα ακούσουμε τη λέξη επανακαταμέτρηση δεκάδες φορές στις 28 Απριλίου.

εφορευτική επιτροπή. Απαρτίζεται από έναν πρόεδρο, δύο μέλη και τους αντίστοιχους αναπληρωτές τους, οι οποίοι διορίζονται μεταξύ των κατοίκων της γειτονιάς. Θα πρέπει να επιτηρήσουν την ψηφοφορία και να φέρουν εις πέρας όλες τις διοικητικές διαδικασίες, που φαίνονται και κάπως κουραστικές. Είναι δύσκολο να ξεφύγει κανείς αν τον ακουμπήσει το μαγικό ραβδί στο κεφάλι. Σε κάποιους δεν έπεσε ποτέ ο κλήρος αυτής της ευθύνης, ενώ σε άλλους πέφτει ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτό σίγουρα αποτελεί μυστήριο. Τα άτομα, όμως, που καλούνται να εκπληρώσουν το καθήκον τους ως πολίτες απολαμβάνουν το προνόμιο ότι εκείνη τη μέρα κανείς δεν θα μπορεί να τους συλλάβει, εκτός και αν σκοτώσουν καθοδόν προς την κάλπη. Κάτι είναι και αυτό.

ημέρα περισυλλογής. Η ημέρα πριν από τις εκλογές. Αυτή η φράση δεν υπάρχει στον Εκλογικό Νόμο. Ονομάζουμε έτσι την ημέρα κατά την οποία πρέπει να διακοπούν η προπαγάνδα και οι πολιτικές συγκεντρώσεις. Κάθε φορά έχει ολοένα και λιγότερο νόημα, αλλά νιώθουμε ευγνώμονες για την ησυχία και τη γαλήνη αυτής της ημέρας.

κάλπη (urna). Η λέξη αυτή έχει διανύσει περισσότερα από 2.000 χρόνια ιστορίας (τουλάχιστον) χωρίς να αλλάξει ούτε στο ελάχιστο. Ακριβώς έτσι την πρόφεραν και οι Ρωμαίοι στα λατινικά, και ας μην χρησιμοποιούνταν πάντα για να εκφράσει το ίδιο πράγμα. Παλαιότερα, χρησίμευε για τη φύλαξη νομισμάτων ή για την τέφρα των νεκρών. Εκεί οφείλεται το γεγονός ότι στη Βενεζουέλα η λέξη αυτή είναι συνώνυμη της λέξης «ataúd»» (φέρετρο). Χωρίς τη σχισμή, φυσικά.

LOREG. Οργανικός νόμος σχετικά με το γενικό εκλογικό σύστημα (Ley Orgánica del Régimen Electoral General). Οι αυτοδιοικούμενες περιφέρειες μπορούν να θεσπίσουν τον δικό τους νόμο για τη ρύθμιση των εκλογών που διενεργούνται σε αυτές. Το καταλανικό κοινοβούλιο είχε εμφανώς τη δυνατότητα να κηρύξει την ανεξαρτησία του, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να θεσπίσει τον δικό του εκλογικό νόμο, λόγω έλλειψης επαρκούς πλειοψηφίας. Συνεπώς, δεν μπόρεσε να αποδεσμευτεί από τον LOREG.

mailing. Θα μπορούσε να λέγεται και «μαζική αποστολή» – επιλογή που επιτρέπει και τη χρήση της φράσης «αποστέλλω μαζικά» (ενώ με το mailing αυτό δεν είναι εφικτό). «Αποστέλλω μαζικά» σημαίνει «αποστέλλω διαφημιστικά φυλλάδια ή προπαγανδιστικό υλικό στα γραμματοκιβώτια των σπιτιών». Οι ξερόλες, ωστόσο, συνηθίζουν να λένε πράγματα όπως «θα είναι μεγάλο το κόστος για αυτό το νέο mailing». Και φυσικά έχουν δίκιο, αφού ό,τι κρατάμε στα αγγλικά το πληρώνουμε και με το παραπάνω.

μέλη (vocales). Λέξη με δύο σημασίες στα ισπανικά: αφενός τα άτομα που βοηθούν τον πρόεδρο της εφορευτικής επιτροπής στο έργο του, αφετέρου τα φωνήεντα της ισπανικής αλφαβήτου a, e, i, o, u.

προεκλογική εκστρατεία. Ξέρουμε πότε τελειώνει, αλλά όχι πότε αρχίζει. Επισήμως διαρκεί 15 μέρες, περίοδος κατά την οποία οι υποψήφιοι μπορούν να ζητάνε την ψήφο και τα μεγάλα πολιτικά κόμματα δικαιούνται δωρεάν φιλοξενία στα δημόσια Μέσα με αναλογικά κριτήρια.

προ-προεκλογική εκστρατεία. Υποτίθεται ότι κατά τη διάρκειά της δεν μπορεί κανείς να ζητήσει ακόμα ψήφο. Αλλά μπορεί να ζητήσει προ-ψήφο.

σταυρός. Συνώνυμο της λέξης «ψήφος», αλλά με έμφαση στο σταύρωμα.

συγκέντρωση (mitin). Η λέξη ενσωματώθηκε στην ισπανική γλώσσα στις αρχές του 20ού αιώνα, προέρχεται από την αγγλική λέξη «meeting» (συνάντηση, συγκέντρωση), ενώ πλέον χαρακτηρίζει τις δαπανηρές εκλογικές ενέργειες, οι οποίες συνήθως καταστρέφουν οικονομικά τα κόμματα. Η δεύτερη σημασία του mitin αφορά τους λόγους που εκφωνούνται κατά τη διάρκεια αυτών των συγκεντρώσεων. Το λεξικό της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας την συμπεριέλαβε το 1925 με τον παρακάτω ορισμό: «Συγκέντρωση όπου συζητιούνται δημοσίως πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα». Προφανώς, το «συζητιούνται» απαλείφθηκε αργότερα, το 2001, για να διευκρινιστεί ότι σε αυτές δεν συζητάς, αλλά ακούς. Λογικά, δεν έχουμε και πολύ καλή γνώμη για την εν λόγω λέξη, αν σκεφτεί κανείς ότι καθιερώθηκε η έκφραση «dar el mitin» αναφερόμενη σε κάποιον βαρετό και δυσάρεστο λόγο, για παράδειγμα: «me dio el mitin» («μου τα ’πρηξε»).

Υπηρεσία Εκλογών. Ο ρυθμιστικός φορέας στις εκλογές. Υπάρχει η Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών, η Επαρχιακή, η Νομαρχιακή, και, κατά περίπτωση, η Υπηρεσία Εκλογών της Αυτοδιοικούμενης Περιφέρειας. Η Κεντρική αποτελείται από 13 μέλη: δικαστές πρώτου βαθμού του Ανώτατου Δικαστηρίου και καθηγητές Νομικής, Πολιτικών Επιστημών ή Κοινωνιολογίας. Ορίζονται από το Δικαστικό Συμβούλιο και τα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή. Ο πρόεδρος εκλέγεται από τα μέλη.

υποψήφιοι (candidatos). Η ετυμολογία του ισπανικού όρου τους συνδέει με τους λευκούς χιτώνες (cándidas) με τους οποίους εμφανίζονταν ενώπιον του λαού οι υποψήφιοι για δημόσια αξιώματα την κλασική εποχή. Ωστόσο, πρέπει να ξεκαθαριστεί η σύγχρονη σχέση του «υποψηφίου» με το σημερινό επίθετο cándido: «αυτός που δεν  είναι κακόβουλος ή διπρόσωπος», ο αγαθός. Οι υποψήφιοι πλέον γνωρίζουν σε τι εκτίθενται: μια θητεία με ασυμφωνίες αιώνιες αλλά πρόσκαιρες και γεμάτη κατηγορίες, κριτικές και δυσφημίσεις, τόσο από αυτούς όσο και προς αυτούς. Η αθωότητα, αν υπήρξε ποτέ, τους τελειώνει αμέσως. 

ψηφοδέλτιο. Λίστα με υποψήφιους. Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς από ένα τέτοιο παρεάκι;

ψήφος. Το ψηφοδέλτιο που πέφτει στην κάλπη.

ψήφος, άκυρη. Το ψηφοδέλτιο που πέφτει στην κάλπη και εμπεριέχει κάποια ανάρμοστη χαριτωμενιά.

ψήφος ικεσίας. Θα έπρεπε να ονομάζεται «ανέφικτη ψήφος». Αφορά την ψήφο που ζητούν, σχεδόν πάντα ανεπιτυχώς, οι απόδημοι. Όχι μόνο ικετεύουν για να ψηφίσουν, αλλά και για να αλλάξει επιτέλους αυτή η καταραμένη ρύθμιση που δεν τους συμφέρει.

ψήφος, λευκή. Το ψηφοδέλτιο που δεν μπαίνει στην κάλπη. Στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ονομάζεται «κενή ψήφος» ή «εκκενωμένη», αφού στην κάλπη πέφτει ένας φάκελος που δεν έχει τίποτα μέσα.

Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέα:

Ο Άλεξ Γκριχέλμο Γκαρθία (26 Φεβρουαρίου 1956, Μπούργος, Ισπανία) είναι ισπανός συγγραφέας και δημοσιογράφος. Ξεκίνησε να γράφει για την τοπική εφημερίδα του Μπούργος, La Voz de Castilla, όταν ήταν μόλις δεκαέξι ετών, ενώ το 1983 άρχισε να δουλεύει για την εφημερίδα El País, της οποίας αργότερα έγινε αρχισυντάκτης. Το 1999 έλαβε το εθνικό βραβείο δημοσιογραφίας Miguel Delibes, ενώ το 2004 ίδρυσε τη Fundación de Español Urgente (Fundéu) για την προώθηση της ορθής χρήσης της ισπανικής γλώσσας στα δημοσιογραφικά Μέσα, ζήτημα το οποίο πραγματεύεται και στα έργα του El estilo del periodista (1997), Defensa apasionada del idioma español (1998), La seducción de las palabras (2000), La punta de la lengua (2004), El genio del idioma (2004).

Συνεργατική μετάφραση:

Χριστίνα Μπατσίλα, Χρύσα Παπανικολάου, Ναυσικά Πέτκου [Διατμηματικό ΠΜΣ "Μετάφραση-Διερμηνεία", ΑΠΘ]

Επιμέλεια:

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Piyí Cutsi: ¿El último encuentro?

Piyí Cutsi

¿El último encuentro?

LO VIO sentado en el sitio habitual, donde siempre lo encontraba... Cada mañana. En esa mesa donde el sol jugueteaba de la manera más hermosa. Enviaba un rayo a través de la ventana donde se hallaba su mesa y creaba ese maravilloso arcoíris en el platillo donde su café la esperaba. Y se lo mostraba cada vez y le plantaba un beso en la cara.

Hoy estaba desolado. Había pedido los cafés. Miraba afuera pero en sus ojos había algo inquietante. Ella se le acercó, le susurró su te quiero, pero él no reaccionó. No importa, pensó. Ya me dirá qué le pasa. Le acarició la cabeza y apoyó la suya en su hombro, como a él le gustaba. Permaneció así, a su lado, un buen rato, sintiendo que todo su mundo estaba allí, en aquel café.

Él rompió a llorar. Sus sollozos llegaron hasta abajo y la camarera subió corriendo para ver si había pasado algo. «La he sentido», le dijo. «Hoy también ha venido. Nunca falla. Siempre sabe dónde encontrarme».

Pagó los cafés con unas manos que delataban derrota. Guardó el libro donde le había dedicado su alma.  Cada mañana lo traía y le leía sus versos porque así creía que lo escuchaba. Y mañana allí estaría. Pediría los cafés. Por más que ella se hubiera ido para siempre.

Piyí Cutsi (Zante, 1972), vive y trabaja en Atenas. Ha estudiado Antropología Social en la Universidad Pantos de Atenas y se dedica profesionalmente a la Psicología.

Traducción colectiva, Universidad de Málaga, 23 de abril de 2019. Participaron Marta Bernal, Antonio García Guzmán, Nordin Halifi Morales, Nikolitsa Kokoni, Nora Malamatidou, Manuel Martín González, Thalia Martínez Redondo, Stavroula Mystridou, Adolfo Orcajo. Coordinaron María López Villalba, Konstantinos Paleologos.

Oι Εκδόσεις Σαιξπηρικόν στη 16η ΔΕΒΘ

15 ισπανόγραφα μικροδιηγήματα

ΑΝΤΟΝΙΟ ΦΕΡΝΑΝΤΕΘ ΜΟΛΙΝΑ

Η παλιά μηχανή

Ο φωτογράφος στήνει το τρίποδό του και βάζει το κεφάλι του κάτω από το μαύρο πανί. Πατάει το κουμπί. Ό,τι υπάρχει μπροστά από το φακό, ορμάει προς το μέρος του. Απομένει στον κόσμο ένα ακατανόητο κενό, που πλέον δεν μπορεί να γεμίσει με τίποτα.

Το τρένο

Απόψε πέρασε ένα τρένο μπροστά από το σπίτι μου. Έβηχε και κούτσαινε, σαν να το ’χε συνήθειο. Πήγαινε φορτωμένο με γνωστούς, με ηθοποιούς, με πρόβατα, με όπλα, με καμπαρντίνες, με μολυβδοσωλήνες. Και ταλαντευόταν σαν καράβι που αναζητά τους πειρατές του, εκτός νόμου και αυτό. Στο έδαφος δεν υπάρχουν ράγες ούτε έμεινε σημάδι από το πέρασμά του.

Το σπασμένο αυγό

Σε καιρούς ανέχειας ένα αυγό είναι λιτό δείπνο και ήρεμος ύπνος.  Το πήρα στα χέρια μου, το έσπασα και το ’βαλα στο τηγάνι. Αντί για το ασπράδι και τον κρόκο, βγήκε ένα ανθρωπάκι ολόιδιο με μένα. Έσπαγε ένα αυγό πάνω από το τηγάνι και έβγαινε άλλο ανθρωπάκι, ακόμα πιο μικρό, που  επίσης μου έμοιαζε, μ’ ένα αυγό στο χέρι. Και έτσι στο διηνεκές…

ΠΑΜΠΛΟ ΕΤΣΑΡΤ

Father & Son

Ο πατέρας τού είπε: «Άντε, τώρα, έλα». Το αγόρι ξεγλίστρησε ανάμεσα από τις αδελφές του, σηκώθηκε από  το πίσω κάθισμα και  περνώντας σβέλτα πάνω  από   το χειρόφρενο και το λεβιέ των ταχυτήτων, βολεύτηκε ανάμεσα στα πόδια του οδηγού. Εκείνο το βράδυ, όπως κάθε Σάββατο, το τετράγωνο ήταν φίσκα από αυτοκίνητα, αλλά κανείς από τους δύο δεν βιαζόταν να παρκάρει. Μια  αναπάντεχη ευγνωμοσύνη  κυρίευσε τον άνδρα και το κουρασμένο του πρόσωπο χαλάρωσε από ένα αδιόρατο χαμόγελο που ούτε καν ο ίδιος το αντιλήφθηκε. Με συγκίνηση που δεν ήθελε να εκφράσει, συνειδητοποίησε την ευτυχία του παρατηρώντας –με την άκρη του ματιού του– το βλέμμα του παιδιού καρφωμένο στο δρόμο, την γκριμάτσα ευτυχίας στο πρόσωπό του, τα  μικροσκοπικά χεράκια του γαντζωμένα στο τιμόνι, τη μάταιη προσπάθεια των ποδιών του για να φτάσουν στα πεντάλ.

Βρήκαν θέση ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα και ο μικρός  πίστεψε ότι είχε παρκάρει. Ανέβηκαν στο σπίτι και ενώ άλλαζε  πουκάμισο, ο πατέρας  ως συνήθως  έβαλε να ακούσει τα ηχογραφημένα μηνύματα του τηλεφωνητή.

«Μανουέλ, είμαι ο Κάρλος. Πάρε με μόλις γυρίσεις. Στην τράπεζα λένε ότι τη Δευτέρα σου κατάσχουν το σπίτι».

ΤΟΜΑΣ ΜΠΟΡΑΣ

Η αποστολή του ήρωα

Ο ήρωας είχε να εκπληρώσει μια αποστολή. Οπλισμένος και με το άλογο στην πόρτα ετοιμαζόταν να φύγει για να σώσει το λαό του. Η σύζυγος τον ικέτευε να απαρνηθεί τους ηρωισμούς.

– Μπορεί να σου στοιχίσουν τη ζωή. Συμφιλιώσου με τη ζωή και την αγάπη – του επαναλάμβανε σκυφτή, κλαίγοντας.

Ο ήρωας για να εκτελέσει το καθήκον του, τράβηξε το σπαθί και σκότωσε τη σύζυγο, εμπόδιο, λογική, αδυναμία.

Όταν γύρισε στο σπίτι του, μετά τη νίκη, ο ήρωας διέταξε να ανάψουν φωτιά και έκαψε το δεξί του χέρι μέχρι που έγινε κάρβουνο.

ΧΟΣΕ ΧΑΒΙΕΡ ΑΛΦΑΡΟ ΚΑΛΒΟ

Ο χρόνος του έρωτα

Ο χρόνος δεν υπάρχει όταν έρχεται ο έρωτας

Αύριο σε κοίταζα συνεχόμενα επί δύο ώρες. Χθες θα αγοράσω δύο εφεδρικά μάτια και έτσι να συνεχίσω κοιτάζοντάς σε.

ΧΟΥΛΙΟ ΤΟΡΙ

Λογοτεχνία

Ο συγγραφέας, με σηκωμένα τα μανίκια, έβαλε στη γραφομηχανή ένα φύλλο χαρτί, το αρίθμησε και ξεκίνησε να διηγηθεί ένα πειρατικό ρεσάλτο. Δεν ήξερε από θάλασσα αλλά, παρ’ όλα αυτά, θα ζωγράφιζε τις θάλασσες του Νότου, φουρτουνιασμένες και μυστηριώδεις. Δεν είχε συναναστραφεί στη ζωή του παρά μόνο με υπαλλήλους χωρίς ίχνος ρομαντισμού και γείτονες φιλήσυχους και ασήμαντους, αλλά τώρα έπρεπε να πει πώς είναι οι πειρατές· άκουγε  τις καρδερίνες της γυναίκας του να κελαηδούν και την ίδια στιγμή γέμιζε σκοτεινούς και τρομακτικούς ουρανούς με άλμπατρος και μεγάλα θαλασσοπούλια.

Η μάχη που έδινε με εκδότες αρπαχτικά και κοινό αδιάφορο τού έδωσε την έμπνευση για το ρεσάλτο· και η δυστυχία που απειλούσε το σπιτικό του για την τρικυμιώδη θάλασσα. Και καθώς περιέγραφε τα κύματα όπου επέπλεαν πτώματα και σπασμένα κατάρτια, ο δυστυχής συγγραφέας σκέφτηκε την άδοξη ζωή του, κυβερνημένη από δυνάμεις βουβές και μοιραίες, και παρ’ όλα αυτά συναρπαστική, μαγική, υπερφυσική.

ΛΟΥΙΣ ΜΑΤΕΟ ΝΤΙΕΘ

Το πηγάδι

Ο αδελφός μου ο Αλμπέρτο έπεσε στο πηγάδι όταν ήταν πέντε χρονών. Ήταν μια από εκείνες τις οικογενειακές τραγωδίες που ανακουφίζει μόνο ο χρόνος και η καθημερινότητα μιας πολυμελούς οικογένειας. Κάποια μέρα, είκοσι χρόνια αργότερα, ο αδελφός μου ο Ελόι έβγαζε νερό από εκείνο το πηγάδι στο οποίο κανείς ποτέ δεν είχε επιστρέψει. Στον κουβά ανακάλυψε ένα μικρό μπουκάλι και μέσα ένα χαρτί. «Είναι κι αυτός ένας κόσμος σαν όλους τους άλλους», έλεγε το μήνυμα.

ΑΛΜΠΕΡΤ ΓΚΑΡΣΙΑ ΕΛΕΝΑ

Η μεταμόρφωση

Ξυπνώντας ένα πρωί ο Γκρεγκόρ Σάμσα, ύστερα από ένα ανήσυχο ύπνο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε τερατώδες έντομο. Μόλις αντιλήφθηκε ότι είχε φτερά, δεν το σκέφτηκε πολύ, και χωρίς καθυστέρηση έφυγε για τη δουλειά πετώντας από το παράθυρο, πηδώντας πάνω από τα φανάρια και τη Ρόντα Λιτοράλ. Οι προϊστάμενοί του εξεπλάγησαν τόσο ευχάριστα από τη συνέπειά του, ώστε τον ανακήρυξαν Υπάλληλο του Μήνα, σε επίσημη τελετή –παρουσία όλης της οικογένειάς του και σημαντικών εκπροσώπων της οικονομικής και πολιτιστικής ζωής της πόλης– στην  οποία ο Πρόεδρος αυτοπροσώπως του καρφίτσωσε το σήμα της εταιρίας στο μέσο του θώρακα, γεγονός που του προκάλεσε τον ακαριαίο θάνατο και τον προετοίμασε στην εντέλεια για να εκτεθεί σε κάσα με γυάλινο σκέπασμα, που μπορεί να επισκεφτεί κανείς, όπως όλοι οι συλλέκτες γνωρίζουν, από τις εννέα ως τις πέντε το απόγευμα, Δευτέρα έως Παρασκευή και το πρώτο Σάββατο κάθε μήνα, στην κύρια είσοδο της εταιρίας. Μειωμένες τιμές για γκρουπ.

ΑΝΤΡΕΣ ΝΕΟΥΜΑΝ

Το ραντεβού της ζωής του

Τη Δευτέρα ονειρεύεται το ραντεβού. Την Τρίτη αναστατώνεται με τη σκέψη ότι πλησιάζει. Την Τετάρτη αρχίζει η νευρικότητα. Την Πέμπτη είναι όλο προετοιμασίες, επιθεωρεί την γκαρνταρόμπα του, πηγαίνει κομμωτήριο. Την Παρασκευή, το παλεύει όπως μπορεί, χωρίς να βγει από το σπίτι. Το Σάββατο, επιτέλους,  ξεχύνεται στο δρόμο με την καρδιά γεμάτη λαχτάρα. Το πρωινό της Κυριακής κλαίει απαρηγόρητος. Όταν πιάνει τον εαυτό του να ονειρεύεται ξανά είναι ήδη Δευτέρα και έχει δουλειά.

ΓΚΟΝΘΑΛΟ ΣΟΥΑΡΕΘ

Ένα σχεδόν διδακτικό παραμύθι

Περιμάζεψα έναν αλήτη από το δρόμο. Το μετάνιωσα αμέσως. Μύριζε άσχημα. Τα κουρέλια του λέρωσαν την ταπετσαρία του αυτοκινήτου μου. Αλλά ο Θεός επιβράβευσε την καλή μου πράξη και μεταμόρφωσε τον αλήτη σε όμορφη πριγκίπισσα. Εκείνη κι εγώ περάσαμε τη νύχτα σ’ ένα μοτέλ. Όταν ξημέρωσε, ξύπνησα στην αγκαλιά του βρωμερού αλήτη. Και κατάλαβα ότι ο Θεός μάς επιβραβεύει με τα όνειρα και μας τιμωρεί με την πραγματικότητα.

ΚΑΡΟΛΑ ΑΪΚΙΝ

Ένας γρύλλος την ώρα της σιέστας

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας μοναχικός γρύλος, που έτριβε τα ποδαράκια του και πηδούσε πέρα δώθε μέσα στο λευκό δωμάτιο. Ένα δωμάτιο όλο λευκό, εκτός από έναν καταρράκτη κόκκινα μαλλιά και κάτι βλέφαρα που ανοίγουν κι αποκαλύπτουν ένα καταπράσινο βλέμμα. Τότε ο γρύλλος κι εκείνο το βλέμμα έρχονται τόσο κοντά όσο δεν θα φαντάζονταν ποτέ. «Να τη φιλήσω;» διστάζει ο γρύλος.  «Μήπως έχω τρελαθεί;» αναρωτιέται η γυναίκα.

ΡΑΜΟΝ ΓΚΟΜΕΘ ΝΤΕ ΛΑ ΣΕΡΝΑ

Όταν  μας  στραγγάλισε  μια κουρτίνα

Όλοι μας κάποτε έχουμε βρεθεί σαν έξω από τη ζωή, στο δαιδαλώδες διάστημα ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο· αυτό συνέβη είτε επειδή μια κουρτίνα μάς τύλιξε ή έπεσε πάνω μας, είτε επειδή εμείς δεν καταφέραμε να βρούμε την έξοδο μέσα από τις μεγάλες πτυχές  της.

Τυλιγμένοι στην κουρτίνα, διπλωμένοι στις δίπλες της, χαθήκαμε στο μεσόχρονο, ανάμεσα στην όπερα και  στο χορό των μεταμφιεσμένων, ανάμεσα στο μαύρο  και στο άσπρο, χωρίς να γνωρίζουμε, τι θα απογίνουμε, στα χέρια του δήμιου από βελούδο.

ΤΕΡΕΣΑ ΣΕΡΒΑΝ

Παρθένα

Απαλλαγμένος επιτέλους από το άσπρο μπαστούνι, ο τυφλός άντρας ξαπλώνει στο κρεβάτι δίπλα στο κορίτσι. Η άγρια γενειάδα του έρχεται σε αντίθεση με τα απαλά  γυναικεία μαλλιά, απορροφά τη μυρωδιά που αναδίδει και φαντάζεται τις καμπύλες της.

 Ξαπλωμένη δίπλα του, η νέα μοιάζει με κοριτσάκι, διστάζει, είναι η πρώτη φορά που δίνεται σ’ έναν άντρα και η ατολμία των χεριών της προδίδει την παρθενική συστολή. Τότε ξεχνάει το μπαστούνι και το σκύλο που φυλάει την πόρτα και, ντροπαλά, σβήνει το φως.

ΧΟΥΛΙΟ ΤΟΡΙ

Στην Κίρκη

Ω Κίρκη, σεβαστή Θεά! Ακολούθησα πιστά τις οδηγίες σου. Όμως δεν έβαλα να με δέσουν στο κατάρτι όταν διακρίναμε το νησί των Σειρήνων γιατί ήμουν αποφασισμένος να χαθώ. Στη μέση της σιωπηλής θάλασσας βρισκόταν το μοιραίο λιβάδι. Έμοιαζε με φορτίο από βιολέτες  που περιπλανιέται στο πέλαγος.

Ω Κίρκη, ευγενική Θεά με την ωραία κόμη! Η μοίρα μου είναι σκληρή. Παρ’ όλο που ήμουν αποφασισμένος να χαθώ, οι Σειρήνες δεν τραγούδησαν για εμένα.

Η μετάφραση είναι προϊόν των σεμιναρίων λογοτεχνικής μετάφρασης του ισπανικού τμήματος του ΕΚΕΜΕΛ κατά το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010. Συμμετείχαν οι σπουδαστές Κατερίνα Καραγεώργου, Δήμητρα Λαμπρίδου, Ειρήνη Μαυρομάρα, Μαρία Φλέσσα, Μαντώ Χρήστου, υπό την εποπτεία του διδάσκοντα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

E. J. Gonatás: Desde las profundidades del lago

Desde las profundidades del lago

Amarilla tarde de lluvia. De pie en los peldaños de mármol del embarcadero, miramos las profundidades de las revueltas aguas del lago.

Una gran langosta pasa por delante de nosotros, nadando tan cerca y tan despacio que una tácita complicidad surge entre nosotros: «¡Cojámosla de las orejas!».

Agarro yo también una oreja y comenzamos a tirar de ella. Tiene la oreja grande, suave y ardiente. Mientras la sacamos del agua turbia, despacio y con dificultades debido a su gran peso, veo cuán equivocados estábamos. No estábamos sacando, como creíamos, una langosta, sino un enorme orangután medio ahogado que se debatía procurando huir de nosotros.

Me arrepiento de haberme entrometido.

El orangután no tiene fuerzas para resistir y, en un instante, completamente rendido a su suerte, se deja atar las mandíbulas con una soga. En sus grandes ojos, por la forma en que me miran, no percibo rencor, sino infinita tristeza.

En el acto, dentro de mí, todo queda claro. Comprendo que me he involucrado en un crimen atroz. Sé que aquel empapado orangután que tirita condenado a nuestros pies es un animal único con cualidades intelectuales excepcionales que jamás será hallado de nuevo; conoce a la perfección la lengua que hablamos y muchas otras más.

Por una parte miro mis manos, en las que ha permanecido el calor de su aterciopelada oreja, y por otra le lanzo miradas de culpabilidad, como pidiéndole que me perdone.

El sabio animal permanece en silencio.

Me retiro hacia un lado y me deshago en un río de lágrimas.

Fuente: Colección de cuentos To βάραθρο (1984).

E. J. Gonatás (Atenas 1924-2006). Poeta y novelista de la primera generación de posguerra, estudió Derecho y se distinguió como «autor de la paradoja». Su primera incursión en las letras fue la obra O ταξιδιώτης (1945), su último libro Τρεις δεκάρες (colección de cuentos cortos, 2006). En 1994 fue galardonado con el Premio Nacional de Literatura de Grecia.

Traducción: Daniel Alonso Lázaro

Revisión: Konstantinos Paleologos, Eduardo Lucena y Proyecto Grequerías

Taller de traducción literaria colectiva en la UMA, abril de 2019

Taller de traducción literaria en la Facultad de Traducción e Interpretación de la Universidad de Málaga impartido por el profesor y traductor Konstantinos Paleologos (Universidad Aristóteles de Salónica).

La propuesta consiste en la traducción colectiva de la nota biográfica y del minicuento de la escritora Πηγή Κούτση titulado «Η τελευταία συνάντηση;» (ver más abajo).

Plazo para el envío de borradores: lunes 22 de abril (15.00 horas)

Destinatario: Konstantinos Paleologos (kpaleologos63@gmail.com)

Día: martes 23 de abril

Hora: 13.30-15.00

Lugar: Aula 11 de la Facultad de Filosofía y Letras

María López Villalba, Profesora Titular

Πη­γὴ Κού­τση

Ἡ τε­λευ­ταί­α συ­νάν­τη­ση;

TΟΝ ΕΙΔΕ νὰ κά­θε­ται στὴ συ­νη­θι­σμέ­νη θέ­ση ποὺ τὸν ἔ­βρι­σκε πάν­τα… Κά­θε πρω­ΐ. Σὲ ἐ­κεῖ­νο τὸ τρα­πέ­ζι ὅ­που ὁ ἥ­λιος ἔ­κα­νε τὸ πιὸ ὄ­μορ­φό του παι­χνί­δι. Ἔ­στελ­νε μιὰ ἡ­λι­α­χτί­δα του μέ­σα ἀ­πὸ τὸ πα­ρά­θυ­ρο ποὺ βρι­σκό­ταν τὸ τρα­πέ­ζι τους καὶ δη­μι­ουρ­γοῦ­σε ἐ­κεῖ­νο τὸ πα­νέ­μο­ρφο οὐ­ρά­νιο τό­ξο στὸ πι­α­τά­κι ποὺ κα­θό­ταν ὁ κα­φές της. Τῆς τὸ ἔ­δει­χνε κά­θε φο­ρὰ καὶ τῆς ἔ­σκα­γε ἕ­να φι­λὶ στὸ πρό­σω­πό της.

       Σή­με­ρα ἦ­ταν πο­λὺ θλιμ­μέ­νος. Εἶ­χε πα­ραγ­γεί­λει τοὺς κα­φέ­δες τους. Κοι­τοῦ­σε ἔ­ξω, ἀλ­λὰ τὸ βλέμ­μα του εἶ­χε κά­τι τὸ ἀ­πό­κο­σμο. Πῆ­γε κον­τά του, τοῦ ψι­θύ­ρι­σε τὸ σ’ ἀ­γα­πῶ της, ἀλ­λὰ ἐ­κεῖ­νος δὲν ἀν­τέ­δρα­σε. Δὲν πει­ρά­ζει σκέ­φτη­κε. Θὰ μοῦ πεῖ σὲ λί­γο τί ἔ­χει. Τὸν χά­ι­δε­ψε στὸ κε­φά­λι καὶ ἀ­κούμ­πη­σε τὸ δι­κό της στὸν ὦ­μο του, ὅ­πως τοῦ ἄ­ρε­σε. Ἔ­μει­νε ἔ­τσι μα­ζί του ἀρ­κε­τὴ ὥ­ρα καὶ ἔ­νι­ω­θε πὼς ὁ κό­σμος της ὅ­λος ἦ­ταν ἐ­κεῖ, σὲ ἐ­κεῖ­νο τὸ κα­φέ.

       Τὸν ἔ­πι­α­σαν τὰ κλά­μα­τα. Οἱ λυγ­μοί του ἀ­κού­στη­καν μέ­χρι κά­τω καὶ ἡ σερ­βι­τό­ρα ἀ­νέ­βη­κε τρέ­χον­τας πά­νω νὰ δεῖ ἂν εἶ­χε γί­νει κά­τι. «Τὴν ἔ­νι­ω­σα» τῆς εἶ­πε. «Ἦρ­θε καὶ σή­με­ρα. Πο­τὲ δὲ λεί­πει. Πάν­τα ξέ­ρει ποῦ νὰ μὲ βρεῖ.»

       Πλή­ρω­σε τοὺς κα­φέ­δες μὲ χέ­ρια ποὺ ἔ­δει­χναν συν­τρι­βή. Φύ­λα­ξε τὸ βι­βλί­ο ποὺ τῆς εἶ­χε ἀ­φι­ε­ρώ­σει τὴν ψυ­χή του… Κά­θε πρω­ὶ τὸ ἔ­φερ­νε καὶ τῆς δι­ά­βα­ζε τοὺς στί­χους του, για­τὶ ἔ­τσι πί­στευ­ε ὅ­τι τὸν ἀ­κού­ει. Καὶ αὔ­ριο ἐ­κεῖ θὰ ἦ­ταν. Θὰ πα­ράγ­γελ­νε τοὺς κα­φέ­δες τους. Καὶ ἂς εἶ­χε χα­θεῖ ἐ­κεί­νη γιὰ πάν­τα…

Πη­γὴ Κού­τση (Ζά­κυν­θος, 1972). Ζεῖ στὴν Ἀ­θή­να καὶ ἐρ­γά­ζε­ται στὸ Μη­τρο­πο­λι­τι­κὸ Κο­λέ­γιο. Ἔ­χει σπου­δά­σει Κοι­νω­νι­κὴ Ἀν­θρω­πο­λο­γί­α στὸ Παν­τεῖ­ο Πα­νε­πι­στή­μιο Ἀ­θη­νῶν καὶ ἀ­σχο­λεῖ­ται μὲ τὴν Ψυ­χο­λο­γί­α.

Ο βασιλιάς του μάμπο-μαριάτσι και άλλα διηγήματα

Μετάφραση της έκδοσης: Βασίλης Γιαννόπουλος, Στέλλα Δούκα, Ντίνα Κιοσέ, Εύη Κύρλεση, Κωνστνατίνος Παλαιολόγος, Νίκος Πρατσίνης, Σοφία Σίμου, Στέλλα Σουφλέρη, Σοφία Φερτάκη

Συντονισμός μετάφρασης: Νίκος Πρατσίνης, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Τι προκύπτει όταν ένας "καλός μαθητής" του λατινοαμερικανικού μαγικού ρεαλισμού, "μεταλλαγμένου" αισθητά, αποπειραθεί να απεικονίσει (υπερ)ρεαλιστικά το σύγχρονο χαοτικό αστικό περιβάλλον μιας μεγαλούπολης, όπως είναι η Πόλη του Μεξικού των είκοσι εκατομμυρίων; 

Και αν, επιπλέον, έχει μια μεταμοντέρνα γραφή ικανή να αποτυπώνει ταχυδακτυλουργικά το πραγματικό ως φανταστικό και το αντίστροφο; Προκύπτουν τα εξωφρενικά cult διηγήματα του Χόρχε Ερνάντες. Στα οποία διαβάζει κανείς πώς εξαφανίζονται οι νάνοι του κόσμου, τούτου από προσώπου γης ή πώς μπορεί εύκολα κανείς να γίνει σουπερστάρ μουσικός των ρυθμών της Καραϊβικής αλλάζοντας απλώς το χρώμα του δέρματός του σε μαύρο! Είτε πάλι να γίνει εγκληματίας, όντας ο κεντρικός ήρωας του αστυνομικού διηγήματος που διαβάζει στο βιβλίο αυτό. Και πόσο ενδιαφέρον είναι να μπλέκονται τα όνειρά σου μεταξύ τους, πόσο γοητευτικό είναι να επισκέπτεσαι συγκεκριμένες στιγμές και τοποθεσίες της ιστορίας του Μεξικού τριπάροντας με μείγματα ψυχοτρόπων ουσιών ή τι σημαίνει να είσαι εικοσάρης και να μπλέξεις ερωτικά με ένα καλοστεκούμενο και τρελιάρικο μιλφάκι, που σε βλέπει ως τη λαμπρή ενσάρκωση του αρχαιοελληνικού ανδρικού κάλλους. Και άλλα πολλά... στο ίδιο μήκος κύματος! 

Ημερίδα: Αναζητώντας το νέο μέσα από τη μετάφραση: διαχρονικές και συγχρονικές προσεγγίσεις στον ελληνόφωνο χώρο

                   

Αναζητώντας το νέο μέσα από τη μετάφραση: διαχρονικές και συγχρονικές προσεγγίσεις στον ελληνόφωνο χώρο

https://www.blod.gr/events/anazitontas-to-neo-mesa-apo-ti-metafrasi-diahronikes-kai-syghronikes-proseggiseis-ston-ellinofono-horo/

Στο πλαίσιο και με τη στήριξη της «Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του δήμου Αθηναίων

Παρασκευή 12 Απριλίου 2019

9.00-19.00

INNOVATHENS Ι, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

Αθήνα

Δελτίο Τύπου

Η Ελληνική Εταιρεία Μεταφρασεολογίας (ΕΕΜ), σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο (ΕΚΠΑ) και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, διοργανώνει, στο πλαίσιο και με τη στήριξη της «Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του δήμου Αθηναίων, μία επιστημονική ημερίδα με τίτλο Αναζητώντας το νέο μέσα από τη μετάφραση: διαχρονικές και συγχρονικές προσεγγίσεις στον ελληνόφωνο χώρο, την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019, στην Αθήνα (ΙNNOVATHENS Ι, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Πειραιώς 100, Γκάζι, Μετρό Κεραμεικός).

Στόχος της διοργάνωσης είναι να αναδείξει την ιστορικότητα και διαχρονικότητα του μεταφραστικού φαινομένου και τη μακραίωνη παράδοσή του στον ελληνόφωνο χώρο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Ημερίδα της ΕΕΜ επιχειρεί να αποτελέσει χώρο συνάντησης των ελληνόφωνων μεταφρασεολόγων με εκπροσώπους όμορων επιστημών που μελετούν το μεταφραστικό φαινόμενο, συγχρονικά ή διαχρονικά έτσι ώστε να δημιουργηθούν γέφυρες επικοινωνίας και διεπιστημονικής συνεργασίας. Παράλληλα, στο επίκεντρο των συζητήσεων θα βρεθούν ζητήματα που σχετίζονται με τη λογοτεχνική μετάφραση και τις σύγχρονες τάσεις του μεταφραστικού γίγνεσθαι, όπως αυτές αποτυπώνονται στη μεταφραστική αγορά και στην επιστημονική έρευνα.

Μέσα από την προώθηση του επιστημονικού διαλόγου και την προβολή των διακυβευμάτων της σύγχρονης γλωσσικής επικοινωνίας, η Ημερίδα αναμένεται να συντελέσει στη μεγαλύτερη ορατότητα των ελληνόφωνων μεταφραστών και μεταφρασεολόγων και στην ανάδειξη του έργου τους.

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.facebook.com/HellenicSocietyforTranslationStudies/

Ελεύθερη είσοδος - Θα δοθούν βεβαιώσεις συμμετοχής.

Πρόγραμμα Ημερίδας

«Αναζητώντας το νέο μέσα από τη μετάφραση: διαχρονικές και συγχρονικές προσεγγίσεις στον ελληνόφωνο χώρο»

9.00-9.30         Χαιρετισμοί

A: «Λογοτεχνική μετάφραση και μεταφρασεολογική έρευνα στην Ελλάδα»

Συντονίστρια:  Β. Γιαννακοπούλου

10.00-10.30       Ν. Πρατσίνης, «Κακιά μετάφραση; Ρωτήστε "τις ει;" προτού πυροβολήσετε…»

10.30-11.00     Κ. Παλαιολόγος, «Υφίσταται η μη συλλογική λογοτεχνική μετάφραση; Μια απόπειρα διαφοροποίησης της συλλογικής από την ομαδική (λογοτεχνική) μετάφραση»

11.00-11.30     Α. Βηδενμάιερ, «Μεταφραστές και μεταφράστριες στο προσκήνιο: αλλαγή αντίληψης και διαμόρφωση ενός νέου τοπίου»

11.30-12.00     Διάλειμμα

B: «Ζητήματα ιστορίας της μετάφρασης στον ελληνόφωνο χώρο»

Συντονιστής:   Σ. Γραμμενίδης

12.00-12.30     Φ. Παππάς, «Στοιχεία για μια συνοπτική ιστορία της λογοτεχνικής μετάφρασης στην Ελλάδα»

12.30-13.00     Σ. Αθήνη, «Η διαχείριση του Βυζαντίου και η μετάφραση ιστορικών μυθιστορημάτων στα μέσα του 19ου αιώνα»

13.00-13.30     A. Ταμπάκη, «Η μεταφραστική πολυφωνία στον αιώνα του νεοελληνικού Διαφωτισμού και η εισδοχή των νέων ιδεών»

13.30-14.30     Διάλειμμα

Γ: «Νέες μεταφραστικές τάσεις και ανάγκες στη σύγχρονη αγορά και έρευνα»

Συντονίστρια:  Ε. Λουπάκη

14.30-15.00     Γ. Φλώρος, «Ο πολιτικός ρόλος των μεταφραστών και οι εκπαιδευτικές προκλήσεις»

15.00-15.30     Β. Σωσώνη, «Επαναπροσδιορίζοντας τον ρόλο του μεταφραστή και το μεταφραστικό habitus»

15.30-16.00     Π. Κριμπάς, «Μετάφραση, ορολογία και εννοιοστρέφεια»

16.00-16.30     Ε. Τζιάφα, «Η μεταφραστική τεχνολογία πάει πανεπιστήμιο»

16.30-17.00     Β. Μπαμπούρης, «Μετάφραση: ποιος κρατάει το τιμόνι και πού μας πάει;»

17.00-17.30     Διάλειμμα

17.30-18.30     Γενική Συνέλευση Ελληνικής Εταιρείας Μεταφρασεολογίας