Τετάρτη 23 Ιουνίου 2021

Nélida Cañas: 2 minirrelatos / Νέλιδα Κάνιας: 2 μικροδιηγήματα

 Nélida Cañas

 

Fusión


Por años mantuvimos una intensa y delicada correspondencia. Nuestras cartas construyeron una tercera voz, que nos unía y configuraba de una manera única.

Cuando nos encontramos nuestros cuerpos eran dunas indómitas separándonos. Nunca pudimos alcanzar la plenitud de las palabras.

 

Como si nada, Macedonia Ediciones, Morón (Buenos Aires), 2018 

 

El baile

 

Marita se ha vestido con esmero. Una pollera ancha de seda rosa y una blusita de encaje con volados. Se ha peinado la melena, que le llega a los hombros y se ha maquillado. En los ojos un poco de rosa. Rubor en las mejillas. La boca, rosa salmón. Y se ha sentado en la puerta esperando que pasen a buscarla para ir a bailar. Ha pasado mucho tiempo. No sabe cuánto. El maquillaje se ha corrido y marca sus rasgos tristes. La pintura de los labios se ha metido en las arrugas alrededor de la boca. Un rictus amargo le ensombrece la cara. Ella sigue ahí. Inmóvil. La espalda pegada al respaldo de la silla. Los pies quietos. Desangelados. Olvidados del baile.

 

Intersticios, Apóstrofe Ediciones, Jujuy, 2014

 

 >.<>.<


Νέλιδα Κάνιας

 

Συγχώνευση


Επί πολλά χρόνια διατηρήσαμε μια έντονη και αβρή αλληλογραφία. Οι επιστολές μας κατασκεύασαν μια τρίτη φωνή, που μας ένωνε και μας διαμόρφωνε με τρόπο μοναδικό.

Όταν συναντηθήκαμε, τα κορμιά μας ήταν αδάμαστοι αμμόλοφοι που μας χώριζαν. Ποτέ δεν μπορέσαμε να αγγίξουμε την πληρότητα των λέξεων.

  

Ο χορός

 

Η Μαρίτα ντύθηκε επιμελώς. Φαρδιά ροζ μεταξωτή φούστα και δαντελένια μπλουζίτσα με βολάν. Χτένισε τα μακριά της μαλλιά, που της φτάνουν μέχρι τον ώμο και βάφτηκε. Στα μάτια λίγη ροζ σκιά. Κοκκινάδι στα μάγουλα. Το στόμα ροζ σομόν. Και κάθισε στην πόρτα περιμένοντας κάποιος να περάσει να την πάρει για χορό. Πέρασε πολλή ώρα. Δεν ξέρει πόση. Το μακιγιάζ έτρεξε και τονίζει τα θλιμμένα χαρακτηριστικά της. Το κραγιόν χώθηκε στις ρυτίδες γύρω από το στόμα. Ένας μορφασμός πικρίας σκοτεινιάζει το πρόσωπό της. Εκείνη παραμένει εκεί. Ακίνητη. Η πλάτη της ένα με την πλάτη της καρέκλας. Τα πόδια άκαμπτα. Άχαρα. Ούτε που θυμούνται το χορό.

 

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος


Η Νέλιδα Κάνιας γεννήθηκε στο Αρόγιο Καμπράλ (Κόρδομπα) της Αργεντινής το 1949. Είναι συγγραφέας και καθηγήτρια λογοτεχνίας. Γράφει ποίηση, πεζογραφήματα, μικροαφήγηση και δοκίμιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου