Είχαν την ευκαιρία και τη
χάσανε· οι Άγγλοι
έμειναν, με το καλημέρα, εκτός μάχης. Το γεγονός ήταν πρωτοφανές και
ταπεινωτικό. Αυτοί ήταν οι δάσκαλοι και, ξαφνικά, έρχεται ο μαθητής και τσαφ,
κάνει σκόνη την ιστορία, την πείρα, τη μαστοριά, την τεχνική τους και όλη την
παλιά τους δόξα. Έλεγε, λοιπόν, ο Χουάν καθώς γυρνούσε το κουμπί για να
δυναμώσει τη φωνή του ραδιοφώνου:
«Οι Άγγλοι
θα ’χουν λυσσάξει».
Και το
ραδιόφωνο είπε:
«Ο oυρουγουανός τερματοφύλακας
τραβάει τον Θάρα. Ο διαιτητής δεν το βλέπει. Η μπάλα βγαίνει άουτ…»
Ο Χουάν
τράβηξε μια τζούρα και ξεστόμισε ένα χοντρό βρομόλογο, στεφανωμένο από καπνό. Έπειτα είπε:
«Οι
Ουρουγουανοί είναι τομάρια. Πάντα έτσι ήταν. Δεν καταλαβαίνω γιατί μας κάνει τώρα
εντύπωση».
Ήταν επτά
και τέταρτο το απόγευμα και έκανε ζέστη. Η ατμόσφαιρα του δωματίου ήταν βαριά
και αποπνικτική. Μύριζε βρόμικα και ανακατεμένα κορμιά. Σε μια γωνία βρισκόταν
ένα ράντζο και πάνω του ήταν ξαπλωμένη μια κοπέλα ξανθιά, κοκαλιάρα, υπερβολικά
βαμμένη και βαριεστημένη. Δίπλα της, πάνω σε ένα μικρό κομοδίνο, υπήρχε ένα ποτήρι
μισογεμάτο με ένα σκούρο και πηχτό υγρό. Στα πόδια της κοιμόταν μια χοντρουλή
τεμπέλικη μαύρη γάτα.
Το ραδιόφωνο
είπε:
«Γκολ! Γκολ!
Το δεξί εξτρέμ της Ουρουγουάης σημειώνει το πρώτο γκολ! Το γκολ θα ξυπνήσει τα
παιδιά μας...!»
Ο Χουάν
ξεστόμισε άλλη μια βρισιά και είπε:
«Οι Άγγλοι
θα τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση».
Η ξανθιά και
υπερβολικά βαμμένη κοπέλα πλησίασε και τεντώθηκε. Την ώρα που το έκανε, φάνηκαν
κάτω από το δέρμα της τα κόκαλα των χεριών και των ώμων. Χάιδεψε το σβέρκο του
Χουάν.
«Δεν έρχεσαι
λίγο;», είπε.
Το ραδιόφωνο
κραύγασε:
«Γκολ του
Μπασόρα! Γκολ της Ισπανίας! Ο Μπασόρα μόλις κατόρθωσε να ισοφαρίσει με κεφαλιά,
ύστερα από πάσα του Γκαΐνθα!»
Ο Χουάν
χλόμιασε και άναψε κι άλλο τσιγάρο. Είπε:
«Κρύο ντους
για τους Άγγλους», και χαμογέλασε ανεπαίσθητα.
Η ξανθιά και
υπερβολικά βαμμένη κοπέλα ξανατεντώθηκε. Ύστερα ήπιε μια γουλιά από το ποτήρι στο
κομοδίνο. Η γάτα γουργούρισε και η κοπέλα τη χάιδεψε απαλά στη ράχη.
«Αυτό το ζώο
θα γεννήσει από στιγμή σε στιγμή», είπε.
Το ραδιόφωνο
εξερράγη:
«Γκολ! Άλλο ένα φοβερό γκολ του Μπασόρα αγαπητοί ακροατές! Ισπανία δύο, Ουρουγουάη ένα!»
Ο Χουάν
έβρισε μέσα από τα δόντια του. Γύρισε τα μανίκια του πουκαμίσου του. Είχε
ανατριχιάσει. Είπε, μονολογώντας:
«Να δούμε τι
θα πουν τώρα οι Άγγλοι. Και αυτοί οι Ουρουγουανοί, οι χαραμοφάϊδες, τι νόμιζαν,
ότι ήμασταν σαν τη Βολιβία;»
Η ξανθιά και
υπερβολικά βαμμένη κοπέλα έξυσε τη γάτα ανάμεσα στα αυτιά και αναστέναξε:
«Φοβάσαι τη
γέννα, καρδούλα μου;», είπε.
Η μονότονη
φωνή του δέκτη δημιουργούσε ένα κλίμα υπνηλίας στο αποπνικτικό δωμάτιο. Η
κοπέλα ξάπλωσε στο ντιβάνι και αποκοιμήθηκε. Την ξύπνησε η τρομακτική,
στεντόρεια φωνή του εκφωνητή:
«Γκολ
αγαπητοί ακροατές! Ο Μπαρέλα από το κέντρο του γηπέδου μόλις έβαλε το δεύτερο
γκολ για την Ουρουγουάη! Ισπανία δύο, Ουρουγουάη δύο!»
Ο Χουάν
άναψε άλλο ένα τσιγάρο. Το χέρι του έτρεμε.
«Αν
στενοχωριέμαι», είπε, «είναι για τη χαρά που θα πάρουν οι Άγγλοι».
Η κοπέλα
ξύπνησε και κατέβασε μονορούφι το περιεχόμενο του ποτηριού.
«Εγώ φεύγω,
Χουάν. Θα έρθεις;»
«Περίμενε!»
«Τι πράγμα;»
«Μια
ισοπαλία δεν είναι άσχημο αποτέλεσμα. Οι Ουρουγουανοί δεν είναι τυχαίοι», είπε
ο Χουάν στον εαυτό του.
Το ραδιόφωνο
τραντάχτηκε:
«Ο διαιτητής
σφυρίζει το τέλος του αγώνα, αγαπητοί ακροατές! Ισπανία δύο, Ουρουγουάη δύο!»
Ο Χουάν
έσβησε το δέκτη και σηκώθηκε.
«Ήρθαμε
ισοπαλία», είπε.
«Και είναι
άσχημο αυτό;»
«Πφφ!»,
έκανε ο Χουάν.
Κατέβηκαν
μαζί τη σκάλα. Στη γωνία υπήρχε ένα μπαρ. Ο Χουάν έσπρωξε την κοπέλα και
μπήκαν. Ένας τεράστιος τύπος που φορούσε πουκάμισο σερβίριζε ποτήρια κρασί. Στα
τραπέζια ο κόσμος μιλούσε για ποδόσφαιρο. Ο Χουάν είπε:
«Δυο ποτήρια
λευκό κρασί, Σιμόν».
Ο Σιμόν ήταν
ο γίγαντας με το πουκάμισο που σερβίριζε τα ποτά. Τα χοντρά του μπράτσα δεν
είχαν ίχνος τρίχας, ήταν τόσο λεία όσο τα μάρμαρα των τραπεζιών. Και οι παλάμες
του ήταν τραχιές, βαριές και κόκκινες.
«Τι τρελός
που είναι ο κόσμος!», είπε ο Σιμόν. «Παντού μιλάνε μόνο για ποδόσφαιρο.
Και τι μας προσφέρει το ποδόσφαιρο;»
«Ήρθαμε
ισοπαλία», είπε ο Χουάν με ένα ελαφρύ τρέμουλο χαράς.
Ο Σιμόν
άναψε:
«Και τι
έγινε; Όπως ήμασταν και πριν αρχίσει το παιχνίδι, έτσι δεν είναι;»
«Έτσι».
«Και έτσι
εικοσιπέντε εκατομμύρια Ισπανοί ακούνε το ραδιόφωνο όλο το απόγευμα σαν χαζοί.
Πενήντα εκατομμύρια ώρες χαμένες. Ξέρετε τι μπορεί να γίνει με πενήντα
εκατομμύρια ώρες δουλειάς;»
«Πολλά
πράγματα», είπε ο Χουάν.
Η ξανθιά και
υπερβολικά βαμμένη κοπέλα χάνει την υπομονή της.
«Πάμε,
Χουάν».
Ο Σιμόν
είπε:
«Ακριβώς.
Πολλά πράγματα. Για παράδειγμα να φυτευτούν εκατό εκατομμύρια δέντρα. Σας
φαίνετε λίγο;»
Ο Χουάν
ρώτησε για να μάθει:
«Εσύ, έχεις
φυτέψει ποτέ κανένα δέντρο;»
Η ξανθιά και
υπερβολικά βαμμένη κοπέλα παρενέβη:
«Χουάν, το
ξέρεις ότι η γάτα κοντεύει να γεννήσει;»
«Άλλα δυο
ποτήρια», παρήγγειλε ο Χουάν.
Ύστερα
συνέχισαν να πίνουν. Η ταβέρνα ήταν γεμάτη κόσμο και όλοι ίδρωναν. Ο Χουάν
ένιωθε μια ευχάριστη διέγερση στο αίμα και τα νεύρα του η οποία αυξανόταν από
ποτήρι σε ποτήρι. Στις εννέα έφυγαν. Η κοπέλα είπε:
«Αυτός ο
άνθρωπος είναι αγενής».
Εννοούσε τον
Σιμόν.
Στα χείλη
του Χουάν διαγραφόταν ένα χαζό χαμόγελο.
«Σκέφτομαι
τι θα λένε τώρα οι Άγγλοι», είπε.
Και ο κόσμος
περνούσε δίπλα του με φάτσα χαρούμενη, θαρρείς και είχε πέσει σε όλους ο πρώτος
λαχνός. Η ξανθιά και υπερβολικά βαμμένη κοπέλα άρχισε να σκέφτεται ότι
εικοσιπέντε εκατομμύρια Ισπανοί ήταν πολλοί Ισπανοί, και πενήντα εκατομμύρια
ώρες ήταν πολλές ώρες και ότι εκατό εκατομμύρια δέντρα ήταν πάρα πολλά δέντρα.
Και μετά σκέφτηκε ότι το λευκό κρασί του Σιμόν την είχε χτυπήσει στο κεφάλι.
Μετάφραση:
Ευρυβιάδης Σοφός
Ο Μiguel Delibes γεννήθηκε στο
Βαγιαδολίδ της Ισπανίας το 1920 και απεβίωσε στην ίδια πόλη το 2010. Θεωρείται
ένας από τους μεγαλύτερους πεζογράφους του 20ού αιώνα. Ανάμεσα στα έργα του
ξεχωρίζουν τα μυθιστορήματα Las ratas,
Cinco horas con Mario, Los santos inocentes (κυκλοφορεί
στα ελληνικά από τις εκδόσεις Γκοβόστη με τον τίτλο Οι αθώοι άγιοι σε μετάφραση Δέσποινας Μάρκου) και El hereje (κυκλοφορεί στα ελληνικά
από τις εκδόσεις Opera
με τον τίτλο Ο αιρετικός σε μετάφραση
Κρίτωνα Ηλιόπουλου). Το παρόν διήγημα αναφέρεται στο παιχνίδι Ισπανίας –
Ουρουγουάης που διεξήχθη στο πλαίσιο του Μουντιάλ της Βραζιλίας του 1950.
Γίνεται αναφορά, επίσης, στα παιχνίδια του ίδιου Μουντιάλ, Ισπανία – Αγγλία 1-0
και Ουρουγουάη – Βολιβία 8-0.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου