[Μετά το φαγητό]
Μετά το φαγητό
έδειξα στη μητέρα μου
το βιβλίο ποιημάτων
που μόλις μου εκδώσανε.
Η αρθρίτιδα στα χέρια της
μετά βίας την αφήνει να το
κρατάει ανοιχτό
και τα λιγοστά της χρόνια στο
σχολείο
διατρέχουν τις λέξεις
σαν μωρό που μπουσουλάει
κάνοντας δυσνόητους τους στίχους
μου.
Τρελή από χαρά,
περήφανη για τον γιο της,
διαβάζει ένα ποίημα στον πατέρα
μου
που την κοιτάζει από τον καναπέ.
Όταν τελειώνει,
σηκώνει το κεφάλι
και βλέπει τον πατέρα μου να
κοιμάται.
Τον ξυπνάει
και ξαναρχίζει
έως και τρεις φορές
την ανάγνωση...
Εγώ δεν λέω λέξη,
σκέφτομαι τους αφέντες της
δύναμης των ταπεινών,
τον χρόνο της απόλαυσης που τους
έκλεψαν,
τη γλώσσα που τους άφησαν ίσα για
να τρώνε
και να αναπαράγονται,
τους επαγγελματίες του ύφους,
τους κριτικούς των γραμμάτων,
και το πόσο μακριά θα είναι πάντα
οι απλοί άνθρωποι της εργατιάς
απ’ αυτό που λένε λογοτεχνία.
Ο Αντόνιο Οριουέλα [Antonio Orihuela]
(Μογέρ, Ουέλβα, 1965) είναι ποιητής, δοκιμιογράφος και αρθρογράφος. Το
λογοτεχνικό και πνευματικό του έργο εγγράφεται εντός του κινήματος της «Ποίησης
της συνείδησης».
Η ομαδική μετάφραση των ποιημάτων είναι
προϊόν του εργαστηρίου λογοτεχνικής μετάφρασης από τα ισπανικά στα ελληνικά που
διοργάνωσαν και συντόνισαν στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ τον
Νοέμβριο του 2022 οι καθηγητές Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και Ραφαέλ Ερέρα.
Συμμετείχαν οι Όλγα Αναστασιάδου, Αλεξάνδρα Βαλσαμίδου, Χριστίνα Δημητρίου,
Βάλια Εμμανουηλίδου, Μαρία Μαρκοπούλου, Θάνος Μαρούσης, Ρένα Μητάτου, Χρύσα
Παπανικολάου, Δέσποινα Πασσαλή, Αθηνά Πομώνη, Ματθίλδη Σιμχά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου