Δύο σφαίρες, του Μanuel Vicent

Γιατί άραγε άρχισαν να κουνιούνται ξάφνου με δύναμη πάνω-κάτω τα αφτιά του ληστή Νίνο Μπαρέτα, καθώς μασούσε; Το εν λόγω θαύμα συνέβη λίγο αφότου διέρρηξε ένα κοσμηματοπωλείο και επιδέχεται μίας και μόνο εξήγησης. Ο Νίνο Μπαρέτα, όπως άλλωστε κάθε θνητός, είχε από τη στιγμή που γεννήθηκε έναν φύλακα άγγελο στα δεξιά του και ένα διαβολικό πνεύμα στα αριστερά του∙ δύο σύντροφοι που δεν τον είχαν εγκαταλείψει ούτε στιγμή σε όλη τη μακρόχρονη ζωή του. Μέρα-νύχτα, είτε στον ύπνο του είτε στο ξύπνιο του, ο καλός άγγελος τον παρότρυνε να κάνει το καλό και ο κακός άγγελος τον έσπρωχνε στο κακό. Ο καθένας τους σ’ ένα αφτί τού εμφυσούσε αλληλοσυγκρουόμενες εντολές και, στη μέση, ο Νίνο Μπαρέτα κόντευε να τρελαθεί γιατί προσπαθούσε να ικανοποιήσει ταυτόχρονα και τους δύο. Έτσι, λοιπόν, ο Νίνο Μπαρέτα ζούσε βυθισμένος στην αγωνία μέχρι εκείνο το πρωινό που του ήρθαν οι σφαίρες σαν το χαλάζι. Μόλις είχε ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο και, τη στιγμή που το έβαζε στα πόδια, άρχισαν οι σεκιουρητάδες του καταστήματος να ρίχνουν στο ψαχνό. Άκουγε τις σφαίρες να σφυρίζουν δίπλα του και, παρότι στο τέλος τη γλίτωσε δίχως να πάθει το παραμικρό, αισθάνθηκε τη στιγμή που έτρεχε να γλιτώσει δύο χτυπήματα στο κορμί του και κάτι να καρφώνεται μέσα του. Κατάλαβε αμέσως πως στα αριστερά του και στα δεξιά του, οι δύο συνοδοί του, είχαν χτυπηθεί θανάσιμα από τις ριπές των φυλάκων∙ αυτή η αίσθηση τον έκανε να τρέξει ακόμα πιο γρήγορα, θα μπορούσε να είχε πετάξει κιόλας αν το είχε θελήσει, τόσο μεγάλο ήταν το βάρος που είχε φύγει από πάνω του. Για να γιορτάσει το ότι κατάφερε να ξεφύγει με τα κοσμήματα στην τσέπη, ο Νίνο Μπαρέτα κάθισε στο τραπέζι ενός πολυτελούς εστιατορίου και ζήτησε μπον φιλέ με τηγανητές πατάτες. Για πρώτη φορά στη ζωή του αισθανόταν τα αφτιά του ανάλαφρα. Κανένας δεν τα βομβάρδιζε πλέον με κανενός είδους εντολή, αφού τόσο το καλό όσο και το κακό είχαν χτυπηθεί θανάσιμα από τις σφαίρες. Εξαιτίας αυτού του κενού, με το που ξεκίνησε να μασάει το φιλέτο του, άρχισαν ξαφνικά να του χορεύουν τα αφτιά, πράγμα το οποίο είχε βέβαια εξήγηση, αλλά στα γειτονικά τραπέζια, κάποιοι από τους πελάτες, το εξέλαβαν ως θαύμα.

Μετάφραση Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

 

Ο Μανουέλ Βιθέντ γεννήθηκε στη Βιγιαβιέχα του Καστεγιόν (Ισπανία) το 1936. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Η μπαλάντα του Κάιν σε μετάφραση Αντώνη Κουτσουραδή και Ο ήχος των κυμάτων σε μετάφραση Βέρας Δαμόφλη.  Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Εl País.