Dieguito
Hoy tu tiempo es real, nadie lo inventa.
Y aunque otros olviden tus festejos,
las noches sin amor quedaron lejos
y lejos el pesar que desalienta.
Tu edad de otras edades se alimenta,
no importa lo que digan los espejos,
tus ojos todavía no están viejos
y miran sin mirar más de la cuenta.
Tu esperanza ya sabe su tamaño
y es por eso que no habrá quién la destruya.
Ya no te sentirás sólo ni extraño.
Vida tuya tendrás, y muerte tuya.
Ha pasado otro año
y otro año le has ganado a tus sombras. ¡Aleluya!
Ντιεγίτο
Σήμερα ο χρόνος σου είναι δικός σου, αληθινός
Και αν κάποιοι λησμόνησαν την τρέλα του πανηγυρισμού σου,
οι νύχτες οι ανέραστες δεν στοιχειώνουν πια τον νου σου
ούτε ο πόνος ο αποκαρδιωτικός.
Η ηλικία σου από άλλες ηλικίες τρέφεται
δεν παν να λένε ότι θέλουν οι καθρέφτες,
τα μάτια σου θα τους βγάλουν ψεύτες
καθώς το βλέμμα σου μόνο σε ό,τι αξίζει στρέφεται.
Η ελπίδα σου ξέρει πια μέχρι πού φτάνει
γι' αυτό κανείς τη μοίρα σου δεν μπορεί να κυβερνά.
Πια τίποτα μόνος ή ξένος να νιώσεις δεν σε κάνει.
Ζωή δική σου και θάνατος στα χέρια σου ξανά
Άλλος ένας χρόνος δεν μπόρεσε να σε ξεκάνει
ούτε λεύτερους του δαίμονές σου να αφήσει. Ωσαννά!
απόδοση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Ο Μάριο Μπενεντέτι γεννήθηκε στο Πάσο δε λος Τόρος της Ουρουγουάης το 1920 και άφησε την τελευταία του πνοή το 2009 στο Μοντεβιδέο. Ήταν ποιητής και διηγηματογράφος. Το παρόν ποίημα, που γράφτηκε το 2007, είναι αφιερωμένο στον αργεντινό μάγο της μπάλας Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου