ΕΛΜΕΡ ΜΕΝΤΟΣΑ: Εκείνη μπήκε από το παράθυρο του μπάνιου [μετάφραση ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ]

ΕΞΙ

 

Έλαμπε. Κάθε σπιθαμή του του κορμιού της ήταν ερεθισμένη. Ανοιχτόχρωμο χνούδι στο εφηβαίο της. Η νύχτα είναι ένα πηγάδι δίχως πάτο. Ο Φαβέλα αντέδρασε. Κλείδωσε την πόρτα και πλησίασε στο κρεβάτι, εκείνη τον παρακολουθούσε με βλέμμα που έλεγε «γιατί αργείς τόσο, ρε μαλακοντούφεκο;». Ακούμπησε το δίσκο πάνω σε ένα βιβλίο με φωτογραφίες του Αντόνιο Λόπες Σάενς που βρισκόταν πάνω στο κομοδίνο, της έδωσε την μπύρα και την τεκίλα της και πήρε το ουίσκι του.

          Γεια μας.

          Αναφώνησε εκείνη με ένα υπαινικτικό χαμόγελο, κατέβασε μονορούφι την τεκίλα και δοκίμασε την μπύρα. Ο άντρας ήπιε όλο το ποτό του και ακούμπησε το ποτήρι στο δίσκο, όπως και το άδειο σφηνάκι. Γδύθηκε στα γρήγορα· εκείνη αμέσως χάιδεψε το μόριό του.

          Τι καλά που το έχεις διατηρήσει.

          Έσβησε το φως και ξάπλωσε. Φιλιά. Άρχισαν αργά, βήμα βήμα, μέχρι που τα χείλη έγιναν ο φάρος που προσανατόλιζε μέσα στο σκοτάδι· τότε εκείνη στράφηκε για να τον φιλήσει ακριβώς εκεί που τον αναστάτωνε περισσότερο και, ταυτόχρονα, για να προσφέρει το φύλο της στις ορέξεις εκείνου του στόματος. Και οι δυο τους γνώριζαν ότι έπρεπε να το πάνε αργά. Γνώριζαν ότι ανάμεσα σε όλες τις αμοιβαίες περιπτύξεις αυτή ήταν η πιο μύχια, η πιο έντονη, εκείνη που προοικονομούσε το βαθμό επιθυμίας. Γλύφεις, ρουφάς, δαγκώνεις με απαλότητα.

          Πιες να μεθύσεις, παλιοκερατά.

          Είχαν και οι δύο στα στοματά τους φρούτα που πάλλονταν. Άφησαν το χρόνο να ξεστρατίζει στην υγρασία τους. Αυτή τη φορά ήταν εκείνος που θέλησε να αλλάξει στάση. Ήθελε να βυθιστεί. Να τελειώνει με τους πολέμους προκειμένου να κηρύξει άλλους. Εκείνη τού ζήτησε να της φιλήσει τους γλουτούς. Εκείνος τα φίλησε, τα έγλειψε δίχως καμία βιασύνη, ενόσω τα δάχτυλά του έτριβαν απαλά το υγρό αιδοίο της. Εκείνη αποφάσισε να τον καβαλήσει την ώρα που εκείνος ήταν συγκεντρωμένος στις ερεθισμένες και σκληρές ρώγες της. Ένας κόκκινος καταρράκτης από μαλλιά κάλυπτε το πρόσωπο του άντρα. Έπειτα ένιωσε πώς εκείνο το καταπληκτικό σώμα γλιστρούσε πάνω στο μόριο του και κινείτο απαλά, ρυθμικά, ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας λες και ήταν η μοναδική παλίρροια του κόσμου. Μάτια κλειστά. Ανοιχτά. Ανέβασμα. Κατέβασμα. Ανέβασμα, κατέβασμα, ήταν στιγμές φωτιάς που γίνονταν ένα με την ανάσα, το σάλιο και τον ιδρώτα που έλουζε το δέρμα τους. Κινούνταν με βίαιη απαλότητα. Τώρα, εκείνος από πάνω, έγλειψε το λαιμό της. Εκείνη έβγαζε πνιχτές κραυγούλες ηδονής, μέχρι που ένα μείγμα από υγρά πλημμύρισε τα κορμιά τους, έτσι έκλεισαν εκείνον τον ενάρετο κύκλο. Καταλάγιαζαν σταδιακά. Περιτειχισμένοι από το επόμενο βήμα. Τι μετέωρος χρόνος κι εκείνος της σάρκας, τόσο ιδιαίτερος που δεν μπόρεσε να τον ορίσει ούτε ο Αϊνστάιν. Τόσο μεγαλοπρεπής, δεν ρυθμίζεται από κανένα ρολόι.

          Ενόσω το δωμάτιο ανακτούσε το άρωμά του από ξύλο και εγκατάλειψη, και οι δυο τους ευχήθηκαν να πέσει ένας κεραυνός.         

Η μεξικανική αστυνομική λογοτεχνία του Élmer Mendoza [Ασημένιες σφαίρες] εκ νέου στις Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου. Το μυθιστόρημα Εlla entró por la puerta del baño, με τις καινούργιες περιπέτειες του Ζερβοχέρη Μεντιέτα, θα κυκλοφορήσει το 2022 σε μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.