Μπρεβιάριο της αυγής, του Rafael Argullol [απόσπασμα]

ΑΓΝΟΙΑ: Να είσαι πάντα ενημερωμένος.

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ: Το προνόμιο της στάχτης.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Το δίποδο που θέλησε να μάθει τι κρυβόταν πίσω από τη γραμμή του ορίζοντα.

ΒΑΡΒΑΡΟΙ: Εμείς, πριν ή μετά.

ΒΡΟΧΗ: Η ανάμνηση της θάλασσας.

ΓΛΥΠΤΙΚΗ: Το να ακούς την πέτρα.

ΔΕΙΛΙΝΟ: Η κόκκινη σκόνη που σηκώνουν τα άλογα της νύχτας.

ΕΛΠΙΔΑ: Να σκαρφαλώνεις στο ουράνιο τόξο δίχως να γκρεμίζεσαι.

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ: Μιλώντας στα άστρα και τα σκουλήκια.

ΕΞΟΡΙΑ: Η προηγούμενη πατρίδα μας και η μελλοντική.

ΕΞΟΥΣΙΑ: Όλες οι μαριονέτες ανάμεσα στον αυτοκράτορα και το δολοφόνο.

ΗΧΩ: Ο ιστός αράχνης που αιχμαλωτίζει τον αέρα.

ΘΑΛΑΣΣΑ: Η επιθυμία να ξεπεράσουμε τα όριά μας.

ΘΑΥΜΑ: Η τέχνη της ανάστασης που μαθαίνουμε μετά από κάθε θάνατο.

ΙΕΡΕΙΣ: Οι απαγωγείς της λέξης.

ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ: Η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι ενός θεού.

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ: Ο κήπος των συμπεριφορών μας.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ: Εμπειρία + πείραμα.

ΜΑΓΕΙΑ: Να φορέσεις το στερέωμα.

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ: Η επιθυμία να είμαστε όλοι οι υπόλοιποι.

ΜΟΝΟΘΕΪΣΜΟΣ: Η θρησκεία του ερωτευμένου.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ: Η επιστροφή στην πατρίδα που δεν είχαμε ποτέ.

ΟΥΤΟΠΙΑ: Να λες τα πράγματα με το όνομά τους.

ΠΑΘΟΣ: Πτώση και ανάσταση.

ΠΑΤΡΙΔΑ: Η σκόνη που άφησαν πίσω τους οι αιώνες.

ΠΟΙΗΣΗ: Η απόσταξη της σιωπής.

ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ: Η παράδοση μπροστά στον καθρέφτη.

ΠΡΟΦΗΤΗΣ: Αυτός που προβλέπει το παρόν.

ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Να προτιμάς τη μοναξιά του λύκου από την ομοφωνία των προβάτων.

ΣΟΦΙΑ: Ο δάσκαλος που θέλει να γίνει μαθητής.

ΤΑΛΕΝΤΟ: Να ακολουθείς υπομονετικά τη ροή του ποταμού μέχρι να φτάσεις στη θάλασσα.

ΤΕΛΟΣ: Ένα δωμάτιο με θέα στο τίποτα.

ΥΠΕΔΑΦΟΣ: Ο τόπος των αποφάσεων.

ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ: Καρχαρίες σε ενυδρείο.

ΦΥΓΑΣ: Αυτός που συναντά τον εαυτό του.

ΧΑΡΑ: Να βλέπεις τη θάλασσα πάντα για πρώτη φορά

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Ο Ραφαέλ Αργκουλιόλ γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1949. Είναι φιλόσοφος και λογοτέχνης. Διδάσκει Αισθητική στο Πανεπιστήμιο Πομπέου Φάμπρα της πρωτεύουσας της Καταλονίας. Το Breviario de la aurora, από το παρουσιάζουμε ένα απόσπασμα, κυκλοφόρησε το 2005 και περιλαμβάνει σύντομους αφορισμούς για τα μεγάλα και μικρά, τα σημαντικά και ασήμαντα της ανθρώπινης ύπαρξης.