Los muros y los bárbaros, de
Andrés Neuman
Frente al ágora ateniense, junto a los muros de
defensa velozmente erigidos por temor a la próxima barbarie, entre las ruinas
calientes de la primera democracia europea, un amigo susurra: «Los griegos
siempre hemos pensado que los otros países eran bárbaros, hasta que salimos a
otros países y nos enteramos de que para ellos los bárbaros somos nosotros».
Bajo su zapatilla, una pequeña piedra se desprende y rueda cuesta abajo.
Τα
τείχη και οι βάρβαροι, του Αντρές Νέουμαν
Μπροστά στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας,
δίπλα στα τείχη που υψώθηκαν τάχιστα από φόβο για την επερχόμενη βαρβαρότητα,
ανάμεσα στα ζεστά ερείπια της πρώτης ευρωπαϊκής δημοκρατίας, ένα φίλος
ψιθυρίζει: «Οι Έλληνες ανέκαθεν πιστεύαμε πως οι άλλες χώρες ήταν βάρβαρες,
μέχρι που πήγαμε στις άλλες χώρες και αντιληφθήκαμε ότι για εκείνες οι βάρβαροι
είμαστε εμείς». Κάτω από το αθλητικό του παπούτσι, μια μικρή πέτρα αποσπάται
και κατρακυλάει.
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Το παρόν κείμενο του
Andrés Neuman δημοσιεύτηκε στην
προσωπική του ιστοσελίδα την 1η Ιουλίου 2016. Ο συγγραφέας βρέθηκε στην Ελλάδα
τον Ιούνιο του 2016 προσκεκλημένος των Εκδόσεων Opera και του Festival LEA.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου