15 aforismos/αφορισμοί de/του Miguel Ángel Arcas/Μιγκέλ Άνχελ Άρκας

 

15 αφορισμοί του Μιγκέλ Άνχελ Άρκας

[https://www.hartismag.gr/hartis-62/metafrash/dekapente-aforismoi]

 

 

O Μιγκέλ Άνχελ Άρκας [Miguel Ángel Arcas] είναι ποιητής και συγγραφέας αφορισμών, γεννημένος το 1956 στη Γρανάδα (Ισπανία). Διευθύνει τον εκδοτικό οίκο Cuadernos del Vigía. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία Los sueños del realista (Εθνικό Βραβείο Ποίησης Miguel Hernández, Fundación Miguel Hernández, 2000), El baile (Cuadernos del Vigía, 2002), Llueve horizontal (Βραβείο της πόλης της Κόρδοβας Ricardo Molina, Hiperión, 2015), Alevosía (La Isla de Siltolá, 2016) και Cuaderno de Choisy (Fórcola Ediciones, 2021). Επίσης έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία με αφορισμούς: Aforemas (Fundación José Manuel Lara, 2004), Más realidad (Pre-textos, 2012) και Los tres pies del gato (Trea, 2019). Έχει συμπεριληφθεί σε ανθολογίες όπως το Pensar por lo breve. Aforística española de entresiglos (1980-2012) (Trea, 2013), Aforistas españoles vivos (Libros al Albur, 2015), Concisos. Aforistas españoles contemporáneos (Cuadernos del Laberinto, 2017), Verdad y media. Antología de aforismos españoles del siglo XXI (2001-2016) (La Isla de Siltolá, 2017). Για τους αφορισμούς του, χρησιμοποιεί τον όρο aforema (αφορ-ήμα), ως υβρίδιο αφορισμού-ποιήματος.

 

***

 

Un aforismo debe ser exacto, como una declaración a Hacienda.

Ένας αφορισμός πρέπει να είναι ακριβής, σαν φορολογική δήλωση.

 

***

 

La verdad, como poco, lleva una doble vida.

Η αλήθεια διάγει, το λιγότερο, διπλή ζωή.

 

***

 

Nunca podrás deshacerte de lo que has perdido.

Ποτέ δεν θα μπορέσεις να απαλλαγείς από αυτό που έχεις χάσει.

 

***

 

La fe une.

El conocimiento desata.

Η πίστη ενώνει.

Η γνώση αποδεσμεύει.

 

***

 

Quien más te quiere te desconoce mejor que nadie.

Αυτός που σ’ αγαπάει πιο πολύ, σε ξέρει λιγότερο απ’ τον καθένα.

 

***

 

Una máscara no esconde un rostro, esconde una herida.

Μια μάσκα δεν κρύβει ένα πρόσωπο, κρύβει μια πληγή.

 

***

 

Los pesimistas también se equivocan.

Και οι απαισιόδοξοι κάνουν λάθη.

 

***

 

Cuando la rutina alcanza prestigio la llaman Eternidad.

Όταν η ρουτίνα αποκτά κύρος την αποκαλούν Αιωνιότητα.

 

***

 

A veces la esperanza

no es lo último que se pierde,

sino lo que nos pierde.

Μερικές φορές η ελπίδα

δεν είναι το τελευταίο που πεθαίνει,

αλλά αυτό που μας πεθαίνει.

 

***

 

Un beso es un caballo de Troya.

Ένα φιλί είναι ένας Δούρειος Ίππος.

 

***

 

La rectitud siempre termina torciendo las cosas.

Η ορθότητα στο τέλος πάντα στρεβλώνει τα πράγματα.

 

***

 

La memoria es lo que queda después de olvidar.

Η μνήμη είναι αυτό που μένει μετά τη λήθη.

 

***

 

La oscuridad es un cadáver, y no sabes de quién.

Το σκοτάδι είναι ένα πτώμα, και δεν ξέρεις ποιανού.

 

***

 

Vive y haz vivir. Lo demás, pompa de jabón, hueso de muerto.

Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν. Όλα τ’ άλλα, τρύπα στο νερό, χαμένος κόπος.

 

***

 

La lujuria va contra natura: rejuvenece.

Η λαγνεία πάει ενάντια στη φύση: ξανανιώνει.

 

***

 

Η παρούσα ομαδική μετάφραση είναι προϊόν του μαθήματος «Μεταφρασεολογία και μετάφραση κειμένων ισπανόφωνης λογοτεχνίας στην ελληνική» που δίδαξε, κατά το ακαδημαϊκό έτος 2023/24, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στο Τμήμα Ιταλικής Φιλολογίας του ΑΠΘ. Συμμετείχαν οι φοιτήτριες και οι φοιτητές: Ιάσων Βαής Στεργιάδης, Αλέσια Γκολέμι, Κωνσταντίνα Δράτσα, Μαρία Λαζαρίδου, Αναστασία Μποζίνου, Βίκυ Παπακώστα, Δημήτριος Σαλονικίδης, Ελεούσα-Ελευθερία Σαρρή, Χριστόφορος-Γεράσιμος Σκλαβούνος, Έλενα Τάπου, Λίνα Χαριστού, Αιμίλιος Χρυσικόπουλος.