Σέρζι Πάμιες [Sergi Pàmies]: Υστεροφημία [La posteritat], μτφ. Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Η κηδεία σου είναι η τελευταία ευκαιρία που έχεις να κάνεις κουμάντο και να οργανώσεις τα πράγματα. Διάλεξες το νεκροφυλάκειο, τον τύπο φερέτρου, τη σειρά των επικήδειων λόγων, τη μουσική που θα παίξει και τα αποσπάσματα της Βίβλου που θα διαβάσει ο ιερέας. Άφησες τα πάντα σημειωμένα με κάθε λεπτομέρεια σε ένα φύλλο χαρτί με όλες τις τελευταίες επιθυμίες σου ώστε να μην φορτώσεις με αυτά ούτε τα παιδιά σου ούτε την τρίτη σύζυγό σου. Εξασφάλισες μαζική προσέλευση, αν και οι περισσότεροι το έκαναν από υποχρέωση παρά από φιλία. Δεν θέλησες να σε αποτεφρώσουν: καπάρωσες το πιο ωραίο νεκροστάσιο για το τελευταίο αντίο και ξόδεψες πολλά χρήματα για να καλλωπίσουν το πτώμα σου γεγονός που θα σου επιτρέψει να υποδεχτείς τους προσκεκλημένους έχοντας κάνει το μανικιούρ σου, με έκφραση πιο καλοσυνάτη από εκείνη που είχες ζωντανός και, φυσικά, το πιο ακριβό κουστούμι από τις ντουλάπες σου. Ακόμα και για τη συγγραφή του κειμένου στο αγγελτήριο θανάτου προσέλαβες έναν ποιητή ο οποίος, μέσα σε μόλις τρεις γραμμές, συνέπτυξε τη θλίψη των οικείων σου. Ούτε λατινικά αποφθέγματα ούτε στίχοι εθνικών ποιητών. Μόνο ένα επιτάφιο εγκώμιο που θα λαξευτεί και στη μαρμάρινη πλάκα ενός μνήματος με προνομιακή θέα στη θάλασσα. Αν μπορούσες να έβλεπες όλα αυτά θα είχες νιώσει ικανοποίηση επειδή, για άλλη μια φορά, είχες προβλέψει τα πάντα.  Ή σχεδόν. Δεν μπορούσες να είχες προβλέψει ότι θα έριχνε καρεκλοπόδαρα και ότι ο κόσμος θα έφτανε καθυστερημένος, κακόκεφος και με βρόμικα παπούτσια. Ούτε ότι, τη στιγμή που θα παιζόταν το Πρελούδιο σε σι μπεμόλ του Μπλανς-Μοντέν, θα έπεφτε τυχαία το δοξάρι ενός μουσικού. Και βέβαια δεν μπορούσες να είχες προβλέψει ότι ο βήχας θα μεταδιδόταν από σειρά σε σειρά, ούτε τις φορές που κάποιος θα κάλυπτε το στόμα του για να κρύψει κάποιο χασμουρητό. Για να μην μιλήσουμε για εκείνους που έφυγαν πριν ολοκληρωθεί η τελετή, δίχως να δώσουν τα συλλυπητήριά τους, τρέχοντας προς το πάρκινγκ για να γλυτώσουν το μποτιλιάρισμα. Αν μπορούσες να τους δεις θα είχες καταλάβει πολλά πράγματα σχετικά με τη ζωή σου, ιδιαιτέρως αν είχες ανέβει μαζί τους στο αυτοκίνητο και τους είχες παρατηρήσει, τσαντισμένους εξαιτίας της βροχής, να βάζουν το ραδιόφωνο για να ακούσουν τις ειδήσεις –αθλητικές και οικονομικές– και, ύστερα από δύο φανάρια και κάτι λίγα λεπτά οδήγησης, να σε ξεχνούν για πάντα.  

Ο Σέρζι Πάμιες γεννήθηκε το 1960 στο Παρίσι από ισπανούς γονείς. Εμφανίστηκε στα καταλανικά γράμματα με τις συλλογές διηγημάτων T’hauria de caure la cara de vergonya το 1986 και Infecció το 1987. Στα ελληνικά κυκλοφορούν οι συλλογές διηγημάτων Μπορείς να φας λεμόνι και να μην ξινίσεις τα μούτρα σου; από τις εκδόσεις Πάπυρος, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και Ευρυβιάδη Σοφού και Το στατικό ποδήλατο από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. «Η αιωνιότητα» ανήκει στη συλλογή Cançons d’amor i de pluja του 2013.