Huye del sol el sol, y se deshace
la vida a manos de la propia vida;
del tiempo que, a sus partos homicida,
en mies de siglos las edades pace,
Nace la vida, y con la vida nace
del cadáver la fábrica temida.
¿Qué teme, pues, el hombre en la partida,
si vivo estriba en lo que muerto yace?
Lo que pasó ya falta; lo futuro
aún no se vive; lo que está presente
no está, porque es su esencia el movimiento.
Lo que se ignora es sólo lo seguro;
este mundo, república de viento
que tiene por monarca un accidente.
Δραπετεύει απ’ τον ήλιο ο
ήλιος, και διαλύεται
η ζωή στα χέρια της ίδιας
της ζωής×
από το χρόνο, φονιά των
παιδιών του, που
στων αιώνων τη σοδειά βόσκει
τις εποχές,
γεννιέται η ζωή και με τη
ζωή γεννιέται
από το πτώμα φάμπρικα
τρομαχτική,
τι φοβάται, λοιπόν, ο
άνθρωπος σαν είναι στη φυγή,
αν ζωντανός στέκει εκεί
που νεκρός κείται;
Αυτό που πέρασε, ήδη
λείπει× το αύριο
ακόμα δεν το ζήσαμε× και δεν υπάρχει
το παρόν, γιατί η κίνησή του είναι η ουσία.
Αυτό που αγνοούμε είναι μόνο
το βέβαιο×
αυτός ο κόσμος, του άνεμου
δημοκρατία
που ένα ατύχημα έχει για
μονάρχη.
////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Δραπετεύει απ’ τον ήλιο ο
ήλιος, κι η ζωή
στα χέρια της ίδιας της
ζωής θαμπώνει×
από το χρόνο, που τις
γέννες του σκοτώνει
και τις εποχές του βόσκει
στων αιώνων τη συγκομιδή
γεννιέται η ζωή και με τη
ζωή γεννιέται
από το πτώμα φάμπρικα τρομαχτική,
τι φοβάται, λοιπόν, ο
άνθρωπος σαν είναι στη φυγή,
αν ζωντανός στέκει εκεί
που νεκρός κείται;
Αυτό που πέρασε, ήδη
λείπει× το
αύριο
ακόμα δεν το ζήσαμε× και δεν υπάρχει
το παρόν, γιατί η κίνησή του είναι η ουσία.
Αυτό που αγνοούμε είναι
μόνο το βέβαιο×
αυτός ο κόσμος, του άνεμου
δημοκρατία
που ένα ατύχημα έχει για
μονάρχη.
////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Ο Gabriel Bocángel y Unzueta [Γκαμπριέλ Μποκάνχελ ι Ουνθουέτα] (Μαδρίτη 1603-1658) ήταν ποιητής και θεατρικός συγγραφέας του Χρυσού Αιώνα των Ισπανικών Γραμμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου