Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Βιβλιοκριτική του Άλκη Γαλδαδά για το Ποδόσφαιρο του Μanuel Vázquez Montalbán

Για να μη μας πάρει η μπάλα...

Διαβάζουν αυτοί που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο; Είναι μια ερώτηση στην οποία δεν μπορώ να απαντήσω με στοιχεία. 

Αποτέλεσμα εικόνας για Ποδόσφαιρο Μονταλμπάν

Από την άλλη, αυτοί που διαβάζουν, ασχολούνται με το ποδόσφαιρο; Εδώ θα έλεγα μόνο ότι κατά τη γνώμη μου αξίζει να ασχοληθούν. Διότι μέσα από τις τελετουργίες, αλλά και τις κοινωνικές εντάσεις που γεννιούνται χάρη στην ύπαρξη του ποδοσφαίρου μπορούμε να αποκτήσουμε εμπειρίες. Να γνωρίσουμε καλύτερα και άτομα αλλά και τις συμπεριφορές ολόκληρων λαών. Χρυσή ευκαιρία λοιπόν αποτελεί το Παγκόσμιο Κύπελλο, που αρχίζει την επόμενη εβδομάδα στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής και θα κρατήσει επί έναν μήνα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε μια γλυκιά(;) αναταραχή. 
Ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1939, τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1992, έφυγε ξαφνικά τον Οκτώβριο του 2003, αλλά πρόλαβε να συγκεντρώσει τα άρθρα που του άρεσε να γράφει για το ποδόσφαιρο, τα οποία και εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του. Ευτυχώς. Διότι ο Μονταλμπάν διαθέτει μια γραφή σκέτο νυστέρι. «Το μοναδικό είδος αυθόρμητης βίας που δεν ασκούν μονοπωλιακά το κράτος και οι δυνάμεις καταστολής ανά τον πλανήτη είναι η βία που προκύπτει από τα αθλητικά πάθη. Στην πλειοψηφία τους οι επιστήμονες παρατηρούν αυτή τη μη νομιμοποιημένη βία ως μια ανυπόφορη παραφωνία. Άλλοι όμως επιστήμονες παρατηρούν το φαινόμενο με ενθουσιασμό διακρίνοντας μια απρόβλεπτη ρωγμή στη θεολογία της ασφάλειας». Επιπλέον βλέπει τα γήπεδα να μετατρέπονται σε καθεδρικούς ναούς όπου οι οπαδοί «λατρεύουν» μικρούς θεούς, ενώ την ίδια στιγμή οι εταιρείες δημιουργούν στις προχωρημένες ποδοσφαιρικά χώρες «πρωταθλήματα εμπόρων» και οι παίκτες περιφέρονται ως είδωλα θεοποιημένα από τα Μέσα. «Αν κάποια μέρα μία από αυτές τις παντοδύναμες πολυεθνικές αποφασίσει να βάλει το σήμα της στο μπροστινό μέρος του σορτς τότε θα δείτε τους ποδοσφαιριστές να μην προστατεύουν με τα χέρια τους τα αχαμνά τους όταν σχηματίζουν τείχος για κάποιο φάουλ». Πολύ καλό βιβλίο και η μετάφραση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου κατόρθωμα. 


AΛΚΗΣ ΓΑΛΔΑΔΑΣ, TO BHMA 06/06/2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου